Dan zit je met de woensdag-gezelligheid nog wel goed toch?
Is wel even spannend dan tot wanneer je wachtbankje nou duurt. Hopelijk lukt het een beetje om het van je af te zetten. Je bent wel een doorzetter zo haha, toch nog even een poging erbij ook. Maar als de wens er eenmaal is...
Hier stopte het bloeden plotseling na 11 dagen menstruatie, dus toch gewoon een normale lengte. Ik heb altijd lange menstruaties, nooit een oorzaak voor gevonden, maar het is al sinds ik menstrueer, dus het zal wel bij me horen. Sinds de bevalling is het zelfs 10-14 dagen.
Meestal is het 1 week echt bloeden, waarvan 3 dagen veel. En dan nog een paar dagen tot een week bruinverlies. Nu was het 11 dagen bloeden en poef niks haha! Prima hoor.
Nog ruim een week en dan poging 2. Ik merk wel dat ik er nu kalmer in sta weer. De kop is eraf. En ik heb weer even goed kunnen ervaren dat niks iets betekent. Niks dat ik voel, niet de NOD, niet een positieve test. Echt niks. Pas als ik week 5 bereikt heb en nog zwanger ben is het echt. En tot die tijd kan het vanalles betekenen en word ik waarschijnlijk gewoon ongesteld. Klinkt cynisch, maar hierdoor sta ik er gewoon wel weer wat rustiger en realistischer in. Hopelijk lukt het me deze ronde om het gewoon een beetje aan de kant te schuiven tot het punt dat het de drukte in mn hoofd waard is. Dat komt de kansen ook ten goede.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de afgelopen maanden echt schandalig gegeten heb. Waar ik na de zwangerschap nog maar 2 kilootjes kwijt moest en mn oude kleding grotendeels weer paste.... heb ik nu toch echt wel een maatje groter en mag er wel 6 kilo af. Dat thuis hangen met een baby, en alle stress van de eerste maanden is geen excuus meer. Ik ben wel mega moe van zo'n jaartje slaaptekort en dat maakt de motivatie voor een dieet moeilijk te vinden. Ik blijf vaak wakker door te eten. Bijvoorbeeld bij mn serie savonds. Mijn man heeft hetzelfde. We hebben ons nu voorgenomen om in elk geval gezond te gaan eten. In de mogelijk zwanger weken hou ik het daarbij, en daaromheen ga ik op dieet. Het is gewoon tijd om mn kop uit het zand te halen. En het komt de vruchtbaarheid ook ten goede om gezond te eten. Die behandelingen doen we niet voor de lol, dus we moeten er wel alles aan doen.
Pfff.... heb nu al spijt van mn besluit haha! Maar ik ga op korte termijn niet ineens bergen meer energie of slaap krijgen, en de bevalling en kraamperiode zijn al lang geen excuus meer. Gezond eten kan juist helpen. Goed voorbeeld ook en alles.... Tsjakka! ahum
Is wel even spannend dan tot wanneer je wachtbankje nou duurt. Hopelijk lukt het een beetje om het van je af te zetten. Je bent wel een doorzetter zo haha, toch nog even een poging erbij ook. Maar als de wens er eenmaal is...
Hier stopte het bloeden plotseling na 11 dagen menstruatie, dus toch gewoon een normale lengte. Ik heb altijd lange menstruaties, nooit een oorzaak voor gevonden, maar het is al sinds ik menstrueer, dus het zal wel bij me horen. Sinds de bevalling is het zelfs 10-14 dagen.
Meestal is het 1 week echt bloeden, waarvan 3 dagen veel. En dan nog een paar dagen tot een week bruinverlies. Nu was het 11 dagen bloeden en poef niks haha! Prima hoor.
Nog ruim een week en dan poging 2. Ik merk wel dat ik er nu kalmer in sta weer. De kop is eraf. En ik heb weer even goed kunnen ervaren dat niks iets betekent. Niks dat ik voel, niet de NOD, niet een positieve test. Echt niks. Pas als ik week 5 bereikt heb en nog zwanger ben is het echt. En tot die tijd kan het vanalles betekenen en word ik waarschijnlijk gewoon ongesteld. Klinkt cynisch, maar hierdoor sta ik er gewoon wel weer wat rustiger en realistischer in. Hopelijk lukt het me deze ronde om het gewoon een beetje aan de kant te schuiven tot het punt dat het de drukte in mn hoofd waard is. Dat komt de kansen ook ten goede.
Ik moet eerlijk bekennen dat ik de afgelopen maanden echt schandalig gegeten heb. Waar ik na de zwangerschap nog maar 2 kilootjes kwijt moest en mn oude kleding grotendeels weer paste.... heb ik nu toch echt wel een maatje groter en mag er wel 6 kilo af. Dat thuis hangen met een baby, en alle stress van de eerste maanden is geen excuus meer. Ik ben wel mega moe van zo'n jaartje slaaptekort en dat maakt de motivatie voor een dieet moeilijk te vinden. Ik blijf vaak wakker door te eten. Bijvoorbeeld bij mn serie savonds. Mijn man heeft hetzelfde. We hebben ons nu voorgenomen om in elk geval gezond te gaan eten. In de mogelijk zwanger weken hou ik het daarbij, en daaromheen ga ik op dieet. Het is gewoon tijd om mn kop uit het zand te halen. En het komt de vruchtbaarheid ook ten goede om gezond te eten. Die behandelingen doen we niet voor de lol, dus we moeten er wel alles aan doen.
Pfff.... heb nu al spijt van mn besluit haha! Maar ik ga op korte termijn niet ineens bergen meer energie of slaap krijgen, en de bevalling en kraamperiode zijn al lang geen excuus meer. Gezond eten kan juist helpen. Goed voorbeeld ook en alles.... Tsjakka! ahum