zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

@ patricia.. (ik lees af en toe nog je verhaal hier... hoop niet dat je dat erg vind!)

wat geweldig zeg! een streep is inderdaad een streep!
mag ik je dan hier als eerste feliciteren?!

joepie!
sterkte de komende weken.. want die zullen waarschijnlijk net als bij mij voorbij kruipen... maar het komt goed!

dikke knuffel!
Carina
 
Goeienavond!

Quin, je hebt ons gevonden? Heb jij je tweede kindje recent verloren omdat je nu nog ff je ei voorbij moet laten gaan???
Wel moeilijk als je al wel zou willen en als je het goed voelt helemaal.

En Pat!!! Whaa....!!!! Toch een test gedaan! haha. kan t me goed voorstellen hoor, en was je vriend thuis toen je de test deed? En heb je ondertussen al weer een 2e test gedaan? of wil je nog ff dagje wachten? wil toch ff zekerheid en een dikke vette streep, maarja een dunne streep is ook een streep!
Gefeliciteerd hoor meid! echt super! Hoop dat het dan deze maand voor mezelf dat het raak is, anders blijf ik wel erg alleen...

Geniet ervan, probeer het als het een beetje is doorgedrongen!

liefs Saskia.
 
Hoi Sasjeroen,

Je bent niet alleen hoor, ik ben ook zoiezo nog niet zwanger. Even een maandje wachten, want het is allemaal dit jaar gebeurd.

Onze dochter is in januari geboren, die had een chromosoom afwijking en was niet levensvatbaar, we hebben de zwangerschap afgebroken. Na 6 weken was ik zwanger van onze zoon, alleen dat ging in juli helemaal mis, hij is met 24 weken geboren omdat er een infectie was, inmiddels heb ik al een idee wat daar de oorzaak van is.

Eerst wilden we nog een poos wachten, maar het is heel moeilijk. Dus in oktober willen we ervoor gaan, maar niet dat daar een grote druk achter zit. ik was de vorige keer de eerste keer zwanger maar gaat er niet vanuit dat dat altijd zo is. Ik heb wel het geluk dat ik precies weet wanneer ik mijn eisprong heb, maar dat wil nog niet alles zeggen.

Hoe is het trouwens Pat78, ik hoop zo dat het allemaal goed blijft gaan. Ik was blij toen ik je bericht ontving. Hoe was je vriend eronder???? Heb je trouwens vannochtend nog even getest, het was zeker wel dikkere de streep, want je hcg gehalte gaat met de dag snel omhoog.

Gr.
 
ha meiden,
ben ik weer. Gisterochtend nog een test gedaan en die was een stuk duidelijker dan die van woensdagmiddag, dus dat was fijn! Ik heb dus ook meteen het schema maar aangepast. Het is wel erg onwerkelijk allemaal. Ik probeer me er maar niet teveel mee bezig te houden, want ik ben bang dat het weer misgaat, maar regelmatig gaat het toch door mijn hoofd. Het gekke is ook dat ik in dezelfde periode als Bas* zwanger ben, maar dan een jaar later. Van hem was ik 2 mei uitgerekend, nu dus zo'n 2 weken later. Ik ga er dan ook echt nog niet vanuit dat ik in mei een kindje in mijn armen heb. Daarin ben ik tenslotte zo teleurgesteld!
Gister had ik een belafspraak met de gyn om te vragen naar de uitslagen van het laatste bloedonderzoek. De assistente belde zelf al om te zeggen dat de uitslagen pas in oktober verwacht worden en ze wilde dus een nieuwe belafspraak maken. Toen zei ik dat ik toch met de gyn wilde praten. Nieuwsgierig als ze zijn, vroeg ze waarom dan. Dan is het wel heel leuk om te kunnen zeggen, ik ben weer zwanger!! Ze heeft overlegd met de gyn en die wil me zien. Volgende week donderdag mag ik langskomen. Niet dat een echo dan veel zin heeft, buiten het feit dat er geconstateerd kan worden dat het vruchtje in mijn baarmoeder zit, maar ik wil wel even praten of die medicatieproef nut heeft. Ik wil er nl wel alles aan doen om te zorgen dat dit geen mk wordt. Al heb je dat eigenlijk niet in de hand natuurlijk......

Fleur, fijn zeg die goede echo, dat geeft weer meer zekerheid, al had je nog wel goede hoop. Heerlijk nu op vakantie, ben wel een beetje jaloers hoor. Gelukkig gaan wij de 1e week van november nog een weekje weg. Dus dan heb ik nog wat om naar uit te kijken.

Saskia, hoe gaat het met je ovulatietesten, heb je al een positief resultaat gehad. Qua berekening zou je je ei gehad moeten hebben. Je zal het in ieder geval druk hebben met klussen

Keesje hoe is het ermee? Al wat meer kwalen? Ik ben iets misselijk. Daar heb ik al sinds zaterdag last van. Verder alleen wat gevoelige darmen. Mijn borsten zijn eigenlijk zo goed als niet gevoelig... Zo is het bij iedereen anders.
Heb je al lang last van een niersteen?

Isabel, gaaf dat je vriendin ook zwanger is. Kan me voorstellen dat je het niet meer voor je kon houden. Nu dit weekend je ouders inlichten, ben benieuwd naar de reacties!

Quint, welkom hier. Je hebt in je berichtje al redelijk duidelijk gemaakt dat wij elkaar kennen. Ik heb dus meteen maar al je gegevens in ons schemaatje geplakt. Als je dat niet prettig vindt, wil ik je er weer uithalen hoor!
Vriendlief reageerde wat mat op de positieve test. Al ging er wel een glimlach over zijn gezicht. We, en hij vooral, zijn wel wat afwachtend, eerst die eerste 12 weken maar doorkomen en dan de volgende 12-16 en dan aan het eind misschien iets meer proberen te genieten.
Hij zei nog, heb je hiervoor al een volledig blanco test gehad?? Dus ik bijna in de stress, want dat was dus niet zo. Ik had 2 weken na de curretage een test gedaan en die had ook zo'n heel lichte streep. Maar goed ik ging ervanuit dat dat hcg wel weg zou gaan. Getest had ik het echter niet meer...... Lekker ding die vriend van mij, gaat altijd van het positieve uit, haha. Maar gelukkig gister toch een duidelijke positieve test, dus het is echt waar!!

Voor de rest, Quint was de vriendin die woendag bij mij op visite was en die, naast mijn vriend en jullie, als enige nu weet dat ik zwanger ben. Voorlopig houden we dat ook maar zo. Eerst wat bevestiging dat alles goed gaat. Zolang de buik niet te erg tevoorschijn komt, moet dat te doen zijn. Al is het wel moeilijk om mijn mond te houden, vandaag de 1e verjaardag van mijn neefje, en morgen een neven- en nichtendag. Momenten genoeg dus om iets te verklappen, maar ik ga ervoor om mijn mond te houden. Heb nu al zo vaak ervaren hoe rot het is om door te moeten geven dat het weer mis is, daar heb ik niet zo'n zin meer in...

liefs
Patricia mama van Bas*









Naam    



Mama van

Verwachte
eisprong
NOD                
Poging
nr

Leeftijd

Komt uit
provincie



Saskia

Jelte en Jens*

10 september

23 september

2

29

Gelderland
"Quint
dochter* en zoon*
in oktober
in oktober
1
25
Zuid-Holland







Naam  

Mama van

Verwachte
bevallingsdatum
Volgende afspraak
gynaecoloog/ verloskundige
Leeftijd

Komt uit
provincie


Fleur
dochter en zoon*

2 april 2009

26 sept,  tweede echo bij gynaecoloog
30


Noord-Brabant

Isabel

Ylana*

 29 april 2009

18 september / gynaecoloog

29

Noord-BrabantKeesje

mei 2009



Patricia
Bas*
18 mei 2009
18 september gyn
30
Zuid-Holland

 
Hoi Patricia,

Wat fijn he om zo te kunnen zeggen: ik ben zwanger. Ik kon het gisteren open en vrij tegen de huisarts zeggen. Ik kan me je angst wel voorstellen. Maar het is zo stom, ik ben geen minuut bang. Dat kan toch ook nooit goed zijn denk ik wel eens , maar het lukt me gewoon niet om bang te zijn. Ik heb nog steeds geen kwalen, alleen die gespannen borsten en 's avonds is mijn buik wel duidelijk meer opgezwollen, maar ik pas al mijn broeken nog (gelukkig), dus geheim houden gaat nog wel even lukken.
Volgende week vrijdag heb ik de eerste echo, dus tegen die tijd is het vast wel zenuwen want dan ben je toch bang dat ze niets zien. Ik kan dan wel doemdenken: geen klachten , dus misschien slechts een lege vruchtzak of gewoon niets meer. Ik zal moeten afwachten.

Hoe is jouw man onder je nieuwe zwangerschap? De mijne doet aan zelfbescherming en zwijgt er min of meer over en elke positieve opmerking erover van mijn kant wordt terzijde geschoven met: reken er niet op, het is vast niet goed enz. Daar baal ik wel van, maar ja mannen. Je doet er niets aan, als met week 14 alles goed blijkt te zijn, zal hij heus wel blij durven zijn.

Die niersteen werd vastgesteld vorig jaar december en toen werd ook de miskraam ontdekt. Volgens de uroloog kon ik hem uitplassen als ik genoeg drink ( 2 lit. min) en hij zou los moeten komen. Nou het is sindsdien 1 groot drama, regelmatig (soms veel) bloed plassen, aanvallen van pijn waar weeen niets bij zijn. Maar ja, nu is er dus niets aan te doen. De medicijnen die ik nu gebruik mag ik niet meer gebruiken en ik heb 1 medicijn gekregen dat ik kan gebruiken nu ik zwanger ben. Alleen is daar niet zeker van dat het de pijn bij een aanval voldoende zal helpen. Dus dat is afwachten.

groetjes, keesje
 
Hey Patries,

Ik weet niet hoe je dat in die tabel vult, maar ik ben inmiddels 26 (daar hadden we het woensdag nog over, dat ik ook in juni jarig ben hahahah) en de NOD is nog in september (hoop ik)

Ik kan me voorstellen dat je vriend (zo noem ik hem hier maar even) even in afwachtende houding is, mannen zijn daar weer anders in.

O ja en dat nieuwsgierige, dat zijn ze zeker in dat ziekenhuis van ons, ik heb zelf ook al een paar keer meegemaakt dat ik de arts wilde spreken en dat ze aan mij gingen vragen waarom, zelf vond ik dat zeer irritant, ik vraag niet voor niks naar de arts, dat zijn persoonlijke dingen.

Maar goed, ik hoop dat alles nog goed gaat en ook met de rest natuurlijk.

Gr.
 
Terug
Bovenaan