zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

hi nonnon,

helaas welkom hier, (je hebt ons gevonden). Ik heb me al voorgesteld in  het andere topic.
En hoop  dat je hier je gevoelens kwijt kunt en het je een beetje troost vind.
 
Hoe reageert je omgeving op de geboorte van je dochtertje? En je werk? Ik adviseer je om rustig aan te doen en moet zeggen dat ik het knap vind dat jullie al aan een volgende zwangerschap denken, wij vonden het nog eng en hebben eerst een paar maanden gewacht tot we het weer aan dachten te kunnen...
Een volgende zwangerschap zal idd nooit meer zo zijn als de eerste, maar hoop dat jullie snel weer zwanger zijn.

groetjes Saskia (mv Jelte en Jens*)
 
Hoi Sas,
Ja, heb jullie gevonden hoor! Bedankt voor je berichtje bij de andere topic.
Tjee, jullie hebben ook wat meegemaakt, om jullie mannetje op die manier te verliezen. Vreselijk. Ik hoop dat jullie kinderwens  in de toekomst ook vervuld mag worden. En julle hebben ook al een gezonde zoon, lees ik? Het sterkt ons wel enorm dat wij al een gezonde dochter hebben. Dat houdt ons op de been na het verlies. Gelukkig reageerde onze omgeving enorm lief en meelevend. We kunnen met iedereen goed praten, maar je merkt nu ook dat bij iedereen "het luisterend oor" toch ook afneemt. Ze bedoelen het allen niet kwaad, maar niemand heeft een dergelijke situatie meegemaakt.... Nu komen ook de opmerkingen zoals: "Je hebt toch al  een gezond kind" en "Ach, je kan gewoon weer zwanger worden". Dit komt niet altijd even lekker over!!! Op mijn werk (onderwijs) reageerde iedereen ook heel begripvol. Ik kreeg zelfs persoonlijke kaarten waarop collega's schreven dat ze ook kindjes hebben verloren. Gelukkig laten ze mij alle tijd nemen en zitten me niet "op de huid". Zelf wil ik aankomende week een ochtendje "proberen" op mijn werk. Gewoon , er even zijn.
En ja, het verlangen naar een nieuwe zwangerschap is er bij ons zeker. Maar we beginnen niet meteen te "klussen". We hebben ook te horen gekregen dat ik verschillende medicijnen moet slikken om het risico bij en volgende zwangerschap te minimaliseren. Deze medicatie moet ik in ieder geval twee maanden slikken vóórdat er een bevruchting mag plaatsvinden. Dus dat duurt nog even. Maar ook de zin om te "klussen" is er nog niet echt hoor! Het is pas 4 weken geleden dat ik bevallen ben en het voelt toch nog heel "raar' allemaal. Maar ja, we zien wel wat de toekomst ons brengt......

Groetjesvan Nonnon
 
Hallo meiden,

Nou, ik voeg me ook bij jullie nu... Ik heb eerder op dit forum laten weten dat ik op 10 september 2008 bevallen ben van een overleden kindje, na een zwangerschap van 19 weken... Na 4,5 week had ik alweer een normale menstruatie, en dit wordt voor ons weer de eerste poging om weer zwanger te raken... We hebben al twee kinderen en bij alle zwangerschappen was het behoorlijk snel raak, dus ik ben geneigd te denken dat dat nu ook wel weer zo zal zijn, maar ik besef me ook heel goed dat het nu best wel eens tegen kan vallen...

We zullen het wel zien, we gaan het gewoon weer proberen, het verlies en verdriet om het overleden kindje zijn nog vers, maar voor ons zou een nieuwe zwangerschap de grootste troost bieden...

Iedereen veel sterkte en succes!

liefs franka
 
Ha meiden,
Nonnon en Franka welkom! Helaas is de reden dat jullie ons hebben moeten vinden heel verdrietig!
Wij schrijven hier inderdaad al wat langer met elkaar, maar jullie mogen er gewoon bij komen hoor. Het is wel zo dat er hier ook al 4 meiden (oa ik) schrijven die al weer zwanger zijn. Dat kan wel moeilijk zijn. Maar we weten heel goed wat jullie meemaken, dus lucht vooral lekker je hart. Ik heb zelf gemerkt dat dat zo fijn is!

Ik ben Patricia in januari ben ik bevallen van mijn zoon Bas*. Bij de 20-weken echo bleken de nieren van Bas* iets te zijn vergroot. We werden doorgestuurd naar een academisch ziekenhuis. Daar zagen ze hetzelfde beeld. Er is een vruchtwaterpunctie gedaan die gelukkig goed was. toen we bij 23 weken echter weer een echo kregen bleken de nieren hard achteruit te zijn gegaan. 1 nier was al kapot, de ander stond op klappen. ONs kindje zou de zwangerschap niet overleven, of zou een leven in het ziekenhuis tegemoet gaan tot hij een nieuwe nier zou krijgen en waar haal je die voor zo'n kleintje vandaan? Omdat wij ons kind geen pijn wilde laten lijden, hebben wij de onmenselijk moeilijke keuze gemaakt om de zwangerschap af te breken...
Op 8 januari is onze prachtige man geboren. Helemaal gaaf aan de buitenkant, dus extra moeilijk om te beseffen dat hij niet mocht blijven....
Het hele verhaal van Bas* kan je lezen op www.basvanbeek.vlindersite.nl (tussen beek en vlindersite staat een punt)

Toen wij wisten dat de zwangerschap beeindigd zou worden, dachten wij al aan een volgend kindje. De wens was gewoon zo sterk. Voor Bas* had ik helaas een miskraam gehad. Beide keren duurde het zwanger worden lang, 8 en 9 mnd. Daarom gingen we er eigenlijk gelijk weer voor. 4 mnd later was ik zwanger. Dit bleek helaas een leeg vruchtzakje te zijn. Weer een droom voorbij. Hierna was ik echter de 2e ronde al zwanger. Als het goed is ben ik vandaag 10 weken. Ik ben bang bij ieder krampje en pijntje, maar op de echo van vorige week ging alles goed. Volgende week mag ik weer...Ik leef van echo naar echo, zeker ben ik (nog?) niet.

Om jullie je al wat thuis te laten voelen, heb ik het schema aangepast met jullie namen. Er mag zoveel informatie in als je wilt en als je er niks meer in wil hebben, is dit ook goed. Er zijn hier meer mama's die anoniem schrijven.

Dan nog een reactie op de anderen:
Keesje, heb je het hartje gehoord meid? Ik ben wel nieuwsgierig hoor!
Ook al maakt je verhaal me ook bang. Hoe wist je de vorige keer dat het mis was??

Linda, jij hebt gister een echo gehad, hoe was die? Was dat al de 20-weken echo?? En hoe is het met je bekken? Ik ben nu voor het 3e achtereenvolgende jaar zwanger in oktober, das ook gek moet ik zeggen!

Amy, je mag bang zijn meis, dat hoef je toch helemaal niet weg te drukken? Al herken ik het wel hoor. Op het andere forum waar ik schrijf, denken meiden dat ik me zekerder ga voelen, maar ik probeer gewoon zo weinig mogelijk na te denken tot de volgende echo.....
Hoe is het nu, ik heb nog regelmatig bruin slijmverlies. Schrik er elke keer van, maar zolang het bij een beetje blijft, bel ik het ziekenhuis er niet meer voor. Overmorgen je echo, spannend hoor! Dan ben je zo'n 13 weken denk klopt dat?

Quint, hoe is het ermee?

Saskia, als het goed is kunnen echo's geen kwaad, dat zegt de gyn tenminste. Die spanning die ik voel moet inderdaad niet te erg worden, maar daarom probeer ik maar zo weinig mogelijk na te denken, dan valt de spanning ook wel mee. Ik heb hierom wel de sessies met de psych verzet. Daar waren we bezig met herbeleving. Nou dat is prima, maar na de 12 weken weer!
Wij hebben het aan ouders en zussen al verteld en 3 vriendinnen weten het ook. Verder mag Arthur het aan zijn beste vrienden vertellen, maar dat is er nog niet van gekomen. Is hij een beetje angstig voor denk. Ach als het volgende week goed is, mag iedereen het weten denk!
En tsja je vraag over wanneer je wat kan voelen. Het ligt er een beetje aan hoe goed je je lichaam kent. Ik ken iemand die de innesteling bekant voelt... Ik had zelf bij deze zwangerschap zo'n week na mijn ei dat ik wat misselijk werd. Maar dat had ik de andere keren niet. Het lege vruchtzakje gaf sowieso weinig kwalen. (dat had voldoende info moeten geven, maarja je hoopt toch) En bij Bas* weet ik het niet meer eigenlijk. Wil ook nog steeds mijn dagboek van toen er niet bij pakken. Bij de 1e miskraam had ik zere borsten. Maar ik weet niet meer wanneer dat begon.
Hahaha eigenlijk kan ik je dus helemaal geen info geven. Op het andere forum zijn er regelmatig meiden die een heleboel kwalen hebben en zeker weten dat ze zwanger zijn, maar dan toch ongesteld worden. Dat zegt dus ook niet altijd wat. Zonder kwalen kan je ook zwanger zijn!
Ik had nu 10/11 dagen na mijn ei in de middag een positieve test. Maar dat kan ook enorm verschillen. Ik hoop het voor je meid!!!!!!!!!!!!!

liefs
Patricia mama van Bas*









Naam    



Mama van

Verwachte
eisprong
NOD                
Poging
nr

Leeftijd

Komt uit
provincie


Saskia

Jelte en Jens*

16 oktober

rond 30 oktober

2

29

Gelderland


Quint

dochter* en zoon*

begin oktober
eind september
1

26

Zuid-Holland
Nonnon
dochter en dochter*





Franka
2 kids en *












Naam  

Mama van

Verwachte
bevallingsdatum
Volgende afspraak
gynaecoloog/ verloskundige
Leeftijd

Komt uit
provincie


Linda
Marit en Guus*

3 april 2009

20 oktober,  vierde echo bij gynaecoloog
29


Noord-Brabant

Isabel

Ylana*

 29 april 2009

23 oktober, 2e echo bij gynaecoloog

29

Noord-Brabant

Keesje

zoon en zoon*

9 mei 2009





Zuid-Holland


Patricia

Bas*

18 mei 2009

28 oktober gyn

30

Zuid-Holland
 
Hoi meiden,

Het doet het nog!!!!!!!!!!!!!!! Net geweest en het hartje klopt nog, dus we zijn verder op weg dan de vorige keer. Op morgen naar de vlokkentest, maar daar ben ik eerlijk gezegd (nog) niet bang voor.
Jemig, wat ben ik opgelucht, ik ben zo bang geweest de afgelopen dagen dagen, was zo op van de zenuwen dat ik bijna niet sliep en niet tot normale gesprekken in staat was.

groetjes, keesje
 
Hoi Pat,

we posten echt een minuut na elkaar ons bericht.
Vorige keer werd bij toeval ontdekt dat het hartje niet meer klopte. Ik had op donderdag een afspraak bij de vk en alles was daar in orde. Toen kreeg ik op dinsdag een niersteen aanval. Dat had ik nog nooit eerder meegemaakt (inmiddels al heel wat), dus ik belde de vk. Die voelde inwendig, maar alles zat potdicht en meer voor mijn zekerheid luisterde ze naar het hartje en dat was er niet. Maar ja, 1e kerstdag komt er niemand naar het ziekenhuis voor zoiets, dus op 2e kerstdag zijn ze nog 2keer geweest om te luisteren en toen op 3e kerstdag naar het ziekenhuis. Maar ja, we waren er toen wel op voorbereid dat het niet goed was. Je komt er nooit achter wat er toen fout zat, ze constateerde een vochtschild rond de baby en dat kon wijzen op een chromosoomafwijking, maar ook gewoon onstaat zijn na het overlijden.
Maar goed, vandaag zijn we al verder dan de vorige keer dus dat geeft moed.

Jij moet van de week toch terug voor de uitslagen van het onderzoek?

groetjes, keesje
 
Hi there! ben ik weer!
Jeetje het gaat wel hard met de berichtjes zeg! ik moest weer behoorlijk wat bijlezen. hihi.

Hallo Nonnon en Franka, jullie zijn van harte welkom! Ook vreselijk dat we elkaar op zo'n manier moeten tegenkomen. Maar stort je hart hier maar uit hoor! daar zijn we voor. Voor de leuke dagen en de zenuwachtige....zenuwslepende....verdrietige dagen.
Mijn korte samenvatting voor jullie beeldvorming: 22 april bevallenvan mijn dochtertje na 5 maanden zwangerschap. Mijn vliezen braken spontaan en 3 dagen later begon de bevalling nadat ik zeer hoge koorts kreeg. Ze hebben bij mij geen oorzaak kunnen vinden. Ik heb mijn dochtertje, Ylana, niet laten onderzoeken. Maar bij alle eerdere onderzoeken en echo's was er niets aan de hand. Ik hoor onder het kopje "Domme pech".

Na 4 maanden weer zwanger. Vandaag de 1e 13 weken achter de rug. en komende donderdag mijn 2e echo. Ik ben doodzenuwachtig en ik laat er nooit meer 5 weken tussen zitten bij die echo's!! Nooit meer! want ik ben op van de zenuwen.

Zo! dat is kort maar krachtig mijn verhaal!

hey Keesje, Super om te horen dat het allemaal goed is! Op naar de komende weken. Komt helemaal goed meid. Dat blijf ik ook regelmatig herhalen.
Saskia, ik ga voor je duimen komende weken!
Patricia, ik heb gelukkig geen last meer van afscheiding. wel flink wat bandenpijn.
maar dat vind ik niet erg.

Ik ben nog steeds flink misselijk, hoofdpijn en oververmoeid.
Mijn vriendin die ook zwanger is is vandaag ziek thuisgebleven. Ze had ijzertekort en dezelfde klachten als ik. ik denk dat ik er ook last van heb. Deze week gaan ze waarschijnlijk bloedprikken dan weet ik meer. en dan weten jullie het uiteraard ook!

Linda waar ben je!? al even niks meer van je gehoord / gelezen....
alles okay!

Ik zit toch weer eens over te werken maar ik ga er een eind aan breien.
ik ga eten met een vriendin. dit terwijl   ik niets lekker vind en alles nog steeds vind stinken. dus ik benbenieuwd wat ik naar binnen gepropt krijg.
ik ga het in ieder geval niet laat maken!!!!

Tot gauw iedereen!

Groetjes Amy
 
Terug
Bovenaan