zwanger worden na een doodgeboren kindje 2

Hallo,

Vraagje: hebben jullie na de bevalling van jullie kinderen nog veel last gehad van zwangerschaps kwalen? Ik weet een beetje rare vraag, maar ik heb sinds een aantal weken last van allelei zwangerschapskwalen maar ik ben niet zwanger, heb voor mijn nod wel getest en die was negatief daarna niet meer omdat het de volgende dag duidelijk was dat ik niet zwanger zou zijn. Maar ben nog steeds misselijk moe en andere kwaaltjes. Omdat ik die kwalen had dacht ik dat het met het vloeien te maken zou kunnen hebben alleen dat is nu helemaal voorbij en blijf nog overal last van hebben, ook van een zeurende pijn in mijn onderbuik. Ik zit het me ook niet in te denken want het lijk me dat ik gewoon niet zwanger ben, en ik was er niet overstuur van, je kan natuurlijk niet verwachten dat je gelijk de eerse keer zwanger ben.   En we hebben ook geen haast. Als je gewoon je menstruatie heb gekregen kan je toch niet zwanger zijn????

Gr.

Hier een hyves site voor mensen met een overleden kind
www.legestilte.hyves.nl
 
Hoi hoi,

Keesje bedankt dat je je nog even kort hebt voorgesteld aan mij. Echt verschrikkelijk wat jullie hebben meegemaakt. Daar zijn gewoon geen woorden voor. Hoe lang is dat nu geleden en is je zoontje lang ziek geweest??
Ik hoop echt van harte dat het nu wel goed mag gaan!

Quint... ik heb niet echt last gehad van zwangerschapskwalen, wel van kwalen die je normaal gesproken na de bevalling hebt zoals hele pijnlijke en harde borsten. Een paar weken terug had ik zelfs nog dat er een klein beetje melk uit mijn borsten kwam en dat was dus zo'n 2,5 maand na de bevalling. Verder heb ik af en toe wel steken in mijn buik maar dat komt denk ik nog door de operatie die ik heb gehad. Verder ben ik niet misselijk ofzo.
Soms komt het wel voor dat je ondanks dat je ongesteld wordt wel zwanger bent. Er zijn wel vrouwen die het eerst helemaal niet door hebben omdat ze gewoon ongesteld worden.

Ik zal even op die hyvessite kijken die je doorgaf en ik zal binnenkort het bericht ook proberen te vinden van Patricia haar vlindersite van Bas.

Groetjes
 
hallo meiden,

leuk dat je ons gevonden hebt en hieronder de site van Bas*, ik heb em ff voor je opgezocht.

Nou ik had nog ff goeie hoop want dag 32 nog geen ongi, maar helaas net nu ik hoop begon t krijgen ben ik gister ongesteld geworden en zet t vandaag pas echt goed door dag 34 dus!!!! Jeetje... van een cyclus van 27 naar 34 dagen!
Ga dadelijk gelijk weer ovulatietesten bestellen! Want dr is niet echt een patroon in te vinden! Baal dr weer erg van, maar de grote dip had ik ruim een week terug al, hoewel ik wel goed chagerijnig was gister!
Moet me er toch maar bij neerleggen dat we toch echt voor de volgende ronde gaan.

Keesje wanneer krijg je de uitslag??
En Quin, ik heb ook geen zwangerschapsverschijselen, mss toch weer ff een testje doen? wiet weet...
Hoewel ik na mn bevalling van Jens* nog regelmatig een hongergevoel na het eten heb. Tegen het misselijke aan, dat had ik in mn zwangerschap ook, maar das eigenlijk ook het enigste... en dat is dan mss meer toevallig...


Amy ik snap dat je het soms hier ff wat rusitger aan wilt doen. neem je tijd en denk aan jezelf en de kleine.
Linda met jou alles goed las ik? Heb nl ff in je dagboek gelezen van de babysite! Leuk hoor dat je het bijhoudt.

Ga weer eens ff wat doen!

Hier de site van Bas* van Pat:




 

http://www.basvanbeek.vlindersite.nl

Groetjes Saskia.




 
Hoi baby77 en de anderen,

wat een verschrikkelijk verlies, jullie twee zoontjes. Heel veel sterkte, en klets maar lekker met ons mee hoor! Ik vind hier veel steun en herkenning. Ik  zal me even voorstellen...
Ik  ben Denise, 33 jaar, getrouwd en woon in NoordHolland. We hebben een dochter van   2 jaar. Afgelopen september ben ik na 16 weken zwangerschap bevallen van een dochter.Wij hebben er voor gekozen om deze zwangerschap af  te breken, aangezien onze dochter een ernstige afwijking had. Namelijk anencefalie (geen schedeldakje). Nu ben ik al zes weken aan het rommelen met nabloedingen en ben al meerdere keren hiervoor terug geweest naar de gyn. Deze gyn vond de bloedingen "normaal" ; opschonen van de baarmoeder,ovulatiebloeding!? Afgelopen vrijdag wéér een flinke bloeding en nu heeft een andere gyn even gekeken. Deze zag meteen dat er nog een stukje placenta was achtergebleven. Dus mag ik a.s. woensdag evengoed ( 7 wkn na de bevalling!) voor een curretage worden opgenomen. Ik ben dus nog wel even zoet en een volgende zwangerschap zit er op deze manier nog even niet in. Hoe graag we dat ook willen. En daar baal ik natuurlijk nog het meest van!!!!

Wat verdere zwangerschapsverschijnselen betreft; ik heb ze ook nog een aantal weken na de bevalling gehad! Leek wel een soort "fantoompijn". Had zelfs het idee dat ik af en toe nog ons ukkie voelde bewegen! Maar dat waren natuurlijk mijn darmen.... Ook veel last van zere gespannen borsten, misselijk, hongergevoel en moe moe, moe. Ik heb me toen ook veel afgevraagd wat nu "normaal" was na een dergelijke bevalling en wat niet!

Fijn weekend allemaal, groetjes van Denise
 
Hoi,

@baby77: mijn zoon is 9 maanden ziek geweest, 1x bijna dood geweest in die tijd en 3x een recidief gekregen. Het waren zware maanden, maar ik had ze niet willen missen. We hebben nog zoveel van elkaar genoten. Hij heeft ondanks dat hij vaak erg ziek was ook nog ontzettend veel plezier gehad.
@saskia: deze week moet de uitslag komen. ZOu 14 dagen duren en as woensdag is het 14 dagen. Maandag komt er geen post, dus vanaf dinsdag is het spannend. Snel na het werk naar huis om te kijken.

groetjes, keesje
 
Hallo Allemaal!

Wat een vies weertje he? Echt herfst!

Ik ben Linda, 29 jaar en getrouwd. Ik heb een dochtertje  Marit van 2 jaar en in januari ben ik 4 dagen voor de uitgerekende datum bevallen van onze zoon Guus*. Hij was toen al overleden. Door een strakke knoop in de navelstreng bleek na de geboorte. Hij was helemaal af 3295 gram en 52cm. Zoals je zult begrijpen zijn wij in plaats van op een roze wolk in een zwart gat beland.
Nu ben ik inmiddels al weer 18 weken zwanger van ons derde kindje. Alles gaat tot nu toe goed maar de angst zit er nog goed in. De zwangerschap van Guus* is namelijk ook goed verlopen tot aan de onverwachte dood dan.
Maar ik probeer alles in het leven positief te bekijken. Dus ook deze zwangerschap. Ik ben dit forum ook begonnen in de hoop mijn ervaring te kunnen delen. Iedereens verhaal hier is weer anders maar we zijn allemaal een (of 2) kindjes verloren die zo gewenst waren en dat doet pijn.

Ik heb ook nooit zwangerschapsverschijnselen gehad toen ik niet zwanger was maar dat komt misschien omdat ik beide zwangerschappen voldragen heb??

Ik ga even met mijn dochter (snot) koekjes bakken. Ze is namelijk onwijs verkouden haha.

x Linda
 
Hallo allemaal,

Patricia... ik heb net even op de vlindersite van Bas gekeken, nou ja even.... ik denk wel een uur. Heb je dagboek gelezen en foto's gezien. Wat een mooi mannetje!! Hij leek ook heel erg op onze mannetjes!! Kon je dagboek niet lezen zonder te huilen. De pijn, spanning en het verdriet... zo herkenbaar!!
Saskia, bedankt voor het doorgeven van de website. En balen zeg dat je toch nog ongesteld bent geworden. Kan me voorstellen dat je ovulatietesten gaat doen.

Linda en Denise.... jullie ook bedankt voor je berichtje. Wat is er dan veel verdriet he en wat komt het dan helaas vaak voor dat een zwangerschap misgaat of dat er iets aan de hand is.
Denise sterkte met de curretage komende woensdag. Echt vervelend zeg dat er na zoveel weken nog een stukje placenta blijkt te zitten

En Linda je hebt helemaal gelijk. We zijn allemaal een kindje (of kindjes) verloren en dat doet idd heel erg pijn. Ik heb nog wel eens de neiging om mijn verdriet weg te drukken door te denken dat andere mensen het nog zwaarder of erger hebben meegemaakt. Hier had ik afgelopen donderdag een gesprek over met de bedrijfsarts. Hij constateerde dat ik dat deed maar hij zei  dat ik zo niet moest denken.

Liefs


 
Hallo allemaal,

nou, gisterochtend stond ik op, toen er opeens een kraantje open ging daar beneden! Bloeden was niet meer te stoppen. Dus met spoed naar het ziekenhuis waar ik meteen naar de ok mocht. Curretage dus iets eerder dan de planning. Maar het is me erg meegevallen en ik mocht 's middags weer naar huis. Nu hoop ik dat ik eindelijk eens op zal knappen na alle ellende. Voor mijn gevoel kan ik nog moeilijk vooruit denken als ik lichamelijk zo geconfronteerd blijf met het verlies van onze dochter. Het is emotioneel al zwaar genoeg... Ben nu zowel geestelijk als lichamelijk helemaal "op". Terwijl ik me net zo goed begon te voelen afgelopen week... Duik nu dus lekker weer mijn bedje in....

Groetjes van Denise
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan