zwanger worden na een doodgeboren kindje

Hallo allemaal,

Zo onze klusweken zitten er weer op pff, was toch wel vaak hoor!! Even rustig aan doen maar haha. Nu maar afwachten tot 1 juli ongeveer. Ik denk altijd zo vaak als wij het doen moet het toch wel raak zijn, maar bij beide andere zwangerschappen heeft het toch wel een aantal maanden geduurd.

Hoe is het met jullie?

Wederom een oranjegroet van Fleur
 
Hallo Allemaal!

Nou   mijn vruchtbare dagen zijn ook zo goed als voorbij...
ik ben zooo zenuwachtig. ik wil zo graag die test gaan doen.
Ik heb deze week en volgende week eindelijk wat sollicitatiegesprekken gepland staan.
Ik hoop dat daar wat uit komt. Want ik begin me al aardig te vervelen thuis!

Ik hoop dat alles goed met iedereen! En ik hoop dat we elkaar over 2 weken geweldig nieuws kunnen vertellen. Ik heb me echt aan mijn theorie gehouden en elke 3 dagen zijn we bezig geweest. dus je zou bijna denken dat het onmogelijk is als het niet is gelukt. Maarja, je hebt er weinig over te zeggen....En inderdaad Fleur...het is best vermoeiend!

Groetjes Isabel.
 
Hallo,

Nou Isabel dan kunnen we nu gaan wachten en wachten en wachten.....spannend hoor. Ik voel nog niks wat op een zwangerschap kan duiden jij??

Succes met je sollicitaties ik hoop dat je snel een leuke baan zult vinden. Voor hoeveel uur ben je nu op zoek?

Fleur
 
Hello,
Nou ik moet je eerlijk zeggen Fleur... ik weet niet eens of wat ik voel wel echt is..
Ik heb zo nu en dan wel echt gevoelige `borsten`. Maar ik weet niet of het echt is...
misschien omdat ik het zo graag wil denk ik dat ik het voel...weet je wel...
Ik word er gek van! ik voel ook zo nu en dan wat steekjes en het gevoel alsof mijn
eierstokken opgezwollen zijn...
Ik weet het niet hoor. We gaan maar door et het wachten wachten en wachten...

Tja... qua werk... ik heb jarenlang in de arbeidsbemiddeling gezeten. en officieel wil ik dat niet meer doen omdat het zo commercieel is. Het lijkt wel of de winst belangrijk is dan het helpen van mensen aan een nieuwe baan. Ik ben op zoek naar een P&O functie en dan parttime. het liefst 28 uur. Maar de verdienste zijn zoveel minder dan in de arbeidsbemiddeling.
Dus ik zit echt in een dilemma... en om het erger te maken heb ik zowel een P&O sollicitatiegesprek als een gesprek bij een uitzendbureau... echt moeilijk.

ik laat het maar even op me af komen.
en dan   hopen dat ik de juiste keuze maak.
Hoeveel uur vind jij het handigst om te werken met kinderen...?

Gr. Isabel
 
Hoi Isabel,

Ik werk nu 24 uur en dat bevalt me prima, mijn dochter gaat 2 dagen naar het kinderdagverblijf en 1 dag naar mijn schoonzusje. Ik heb ook een tijdje 16 uur gewerkt vlak na mijn zwangerschapsverlof (van mijn dochter) en dat vond ik minder fijn omdat je dan op je werk eigenlijk nergens aan toe komt en afspraken maakt ook niet echt lukt. De weken  vliegen echt voorbij. Ik moet wel zeggen dat ik een verantwoordelijke functie heb (P&O adviseur) en ik ook werk voor mijn plezier (ook voor het geld natuurlijk maar ik doe het niet alleen maar voor het geld) ik wil ook fleur blijven en niet alleen maar mama en huisvrouw.

Wat betreft het  zwanger voelen, ik heb nu al de nodige ervaring :) en toch kan ik het niet inschatten, ik heb al zo vaak verschijnselen gehad en dan was ik niet zwanger en als ik dan dacht dit wordt niks dan was ik dus wel zwanger.....
Door mijn dochter heb ik gelukkig wel veel afleiding (er zijn soms momenten dan vergeet ik het helemaal) waardoor ik het wel vol kan houden tot 1 juli.  
Heb jij trouwens al een keer blanco getest?  Als je zeker weet dat het geen nieuwe zwangerschap kan zijn (de afgelopen  week bijvoorbeeld?) dan weet je tenminste of er nog hormonen in je lijf zitten  van de vorige zwangerschap.  

Nou een fijne avond maar weer.

Groet Fleur  
 
Jemig heftig hoor jullie verhalen zo. Het lijkt me vreselijk als je met 40 weken bevalt van een doodgeboren kindje. Echt heel heftig lijkt me dat. Zoals eerder gezegd; ik heb het al moeilijk met mijn miskraam, maar dit lijkt me helemaal verschrikkelijk. Helemaal omdat je het kindje al die tijd wel gewoon hebt gevoeld. Ik kan me eigenlijk voorstellen dat je dan achteraf denkt: hadden ze het kindje maar eerder gehaald, dan had het ook nog geleefd... Daarmee omgaan lijkt me echt vreselijk. En maar denken dat als je de 12 weken grens gepasseerd bent, dat het dan allemaal wel goed komt. Nu lees ik echt zoveel verhalen dat het vaak bij mensen nog veel later ook misgaat. Maar hoe dan ook, vroeger of later in de zwangerschap. Je verliest hetzelfde kindje. Maar zo in het einde van de zwangerschap... lijkt me helemaal vreselijk. Sterkte allemaal!
 
Hoi S,
Het is inderdaad een vreselijke ervaring, de grond slaat onder je voeten vandaan. Ik vond het zo gemeen, 9 maanden wachten en dan alleen maar pijn en verdriet. Eerst wilde ik dat ik nooit zwanger zou zijn geweest dan had ik ook niet de pijn van het verlies, maar dat is nu veranderd. Ik ben blij dat ik een zoon heb en ik ben onwijs trots op hem, het blijft natuurlijk spijtig (en klote, kut enz.) dat hij niet bij ons mag opgroeien maar ik zou hem ook niet meer willen missen. Ik heb nu 2 kinderen een dochter die ik zie opgroeien en waarom ik me zorgen maak en een zoon die voortleeft in mijn hart en waarom ik me geen zorgen hoef te maken. Nu gaan we voor nummer 3 en we gaan er maar vanuit dat dit weer een bengeltje zal zijn, maar ik ben me er natuurlijk wel van bewust wat er allemaal fout kan gaan. Vandaag ook weer het nieuws van Boulahrouz's dochtertje, wat een ellende. Maar de babywens wint het van de angst en er worden natuurlijk ook honderden gezonde kinderen geboren.

Fleur
 
Hallo,

Nou ik het het gedaan.. toch maar even voor de zekerheid een zwangerschapstest gedaan. Ondanks het feit dat ik weet dat ik nu onmogelijk op de test kan zien dat ik zwanger ben, echt zwanger, klopte mijn hart in mijn keel... je hoopt... je wenst... je wilt... Maar ik was niet zwanger. Dus alle zwangerschpsstoffen zijn uit mijn lichaam.
Het is nu ook 8,5 weken geleden dus het kan wel kloppen.

Het lichtpuntje is dat als er straks rond 1 juli wél een kruis zichtbaar is... het echt is... dan zou ik echt zwanger zijn.. let ´s hope so...

Ik had vanochtend mijn 1e sollicitatiegesprek. Heel erg balen. ze konden mij al meteen vertellen dat ze mij een overgekwalificeerde kandidaat vonden. Dat gaat dus niet door...Volgende week dinsdag weer een ander gesprek.

Weet je.. het is zo typisch dat pas als iets je overkomt dat je het opeens overal tegenkomt. Het kan echt iedereen overkomen., En het is en blijft een vreselijk iets..

SvdLS, het maakt inderdaad niet uit wanneer het gebeurd. vanaf het moment dat jij die zwangerschapstest vasthoud en hij positief is, vergaat je wereld als het niet meer zo is. ook voor en na 12 weken. ook als je het wel of niet hebt gevoeld.. het was jouw kindje. Onze wondertjes.

NOu, iedereen nog een fijne avond!

Groeten Isabel

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan