Zwanger worden na miskraam

Hey Nouknouk,
Shit om je hier te treffen (niet persoonlijk bedoelt natuurlijk!). Mijn laatste miskraam was na 5,5 week zwangerschap en kwam ook spontaan op gang. De eerste dag ik in een kort tijdsbestek last van het gevoel van ongesteld te moeten worden (normaal al 3 dagen vtv), buikkrampen, beetje bloedverlies dat steeds erger werd. 's Nachts werd het bloeden erger en de dag erna bleef dit hetzelfde. De dagen erna heb ik nog een dag of 4 gevloeid denk ik zoals bij een normale menstruatie.
Na 3 weken had ik weer een eisprong en zoals je al weet vanuit het maart topic ondertussen bijna 8 weken zwanger. De laatste keer (2e miskraam) kon ik de knop vrij makkelijk omzetten en heb hier nog wat hulp bij gehad van de acupuncturist. Bij de eerste miskraam heeft dit wel 3 maanden geduurd, maar toen ik erachter kwam dat wanneer ik rustig in mijn hoofd was, ik zo zwanger werd, ging het na 2e keer makkelijker.
Nogmaals heel veel sterkte, meid! Hopelijk kun je het snel een plekje geven. Zoals Iris ook al zei: neem goed de tijd ervoor en luister naar je gevoel én je lichaam.

Iris, het geeft me inderdaad meer moed! Heb er nu ook al wel iets meer vetrouwen in, maar toch houd ik in mijn achterhoofd dat het weer mis kan gaan. Hopelijk kan ik snel gaan genieten en me niet zoveel zorgen te hoeven maken :)
 
Knuffel voor jullie allemaal!
 
Nouknouk sterkte. Her duurde bij mij toen ook maar 2/3 dagen de 2e keer.
Vandaag wel wat witte afscheiding vanavond na het eten best misselijk en heb het de hele tijd warm..
Wat je hiervan moet denken.. afwachten afwachten. 
Ik had vandaag wel echr zin in pindakaas terwijl ik dit nooit eet. Maargoed we gaan het zien. 
 
 
R1988 om gek te worden!! 
Ik blijf maar steek hebben onderbuik/schaambot en af en toe misselijk en nu al 2dagen dat ik in slaap ben gevallen smiddags ineens... Weet t ook niet meer haalt mn lijf gwn truukjes met mij uit omdat je t gwn zo graag wil?! 
 
Hoi allemaal
Tijdje terug dat ik iets liet horen.  Ik lees dat er een aantal zijn die zwanger zijn geworden gefeliciteerd... en noontje zelfs van een tweeling!  Ik hoop voor jullie dat het allemaal goed blijft gaan en wens jullie een fijne tijd!  
Er zijn er ook nog heel veel die nog steeds de moed en kracht bij elkaar moeten rapen om zwanger te willen worden.  Ik weet dat het een hele moeilijke tijd kan zijn.  Probeer niet de moed te verliezen want jullie is nog niet gezegd dat het niet mogelijk is dus er is hoop ook al zie je dat natuurlijk niet altijd zo.  Ik hoop van jullie binnenkort ook mooie berichten te kunnen lezen ;) .
Met mij gaat het redelijk.  Ik zit morgen op 25 weken. De kleine meid doet het goed .we hebben gister een echo gehad.  Zelf ben ik erg gestrest om de onzekerheid of ze niet die vervelende chromosoom heeft.  Ik kan niet echt genieten en dat doet me veel verdriet.  Ik ben zo ontzettend bang haar straks met de bevalling toch te moeten laten gaan.  Je wordt er gehersenspoeld van van die gedachten.  We hebben voor de 20 weken een kinderwagen en een box gekocht en de rest durven we niet en doen we na de punctie die tussen de 34-36 weken plaats zal vinden. Anders heb je alles klaar als je met lege handen thuis komt dan wordt het heel hard allemaal.  We hebben nog wel goede hoop dat ons kindje het niet heeft en dat het alleen de hartoperatie nodig heeft. En de goede echo doet ons goed voor we op vakantie gaan volgende week.  
Probeer allemaal moed te houden en jezelf niet te verliezen in de strijd om zwanger te worden... 
R1988 hoe is het met jou?  Ben je al wat wijzer door evt onderzoeken? En gaat het nu tussen jou en je vriend?  Is hij nu wat toegankelijker voor jou? Ik heb een tijd niet meegelezen maar heb wel veel aan je gedacht...
 
Melissa, wat goed om wat van je te lezen. Ik begrijp dat je terug houdend bent  kn het genieten.
Met mij gaat het op het moment niet zo goed. Ik heb nog steeds geen menstruatie en ik slaap de laatste paar nachten slecht. Je hoopt dat er misschien tocg wat gebeurd. Ik heb 8 augustus de onderzoeken. Het gaat goed tussen mijn man en mij. Verder niet meer over gehad  ik wil mijzelf even de rust geven. Ik hoop dat ok snel duidelijkheid krijg. Voel mij zo in de steek gelaten door mijn lichaam. :(
 
Fijn dat je door gaat met onderzoeken. Dit zal je rust geven.  Ook goed te horen dat het tussen je man en jou wel goed zit.  Wel moeilijk lijkt mij om het er niet met hem over te kunnen praten.  Je zit niet op dezelfde golflengte en dat maakt het natuurlijk ook lastig. Kun je wel je ei kwijt bij iemand?  Die je kan steunen hierin bedoel ik.  Hopelijk geeft 8 augustus meer duidelijkheid voor je.  Mag ik vagen wat voorn onderzoek je dan krijgt? 
 
Ja bloed onderzoeken. Zover ik weet. 
Ik moet zelf ook met hem praten.  Hoe ik mij voel enzo.  Maar dat komt vast goed. Soms hoop ik stiekem dat ik zwanger ben.
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan