Hoi dames,
Leuk om hier jullie weer terug te zien. Onze tweeling Lucas en Eefje zijn inmiddels 5,5 week oud.
Hier een minder rooskleurig verhaal. Twee weken geleden zijn we met Lucas naar het ziekenhuis gegaan met vage klachten. Hij bleek uiteindelijk hersenbloedingen te hebben en is toen direct overgeplaatst naar de NICU van het MMC Veldhoven. Daar heeft hij een week op de intensive care gelegen. Vorige week is hij overgeplaatst naar Maastricht. Dit ivm zijn schedeltje, die te hard leek te groeien. Mochten ze moeten drainen, zou dit in Maastricht moeten gebeuren dus vonden ze het beter om hem uit voorzorg al deze kant op te laten komen.
Inmiddels zitten we dus al 2 weken dag in dag uit in het ziekenhuis. Zijn zusje Eefje logeert bij opa en oma, en die zien we veel te weinig. Maar zoals onze psychologe (ja, het is echt een heel traumatisch verhaal, iets te veel om kort te beschrijven) zegt: Lucas heeft ons nu écht nodig. Eefje wordt goed verzorgt en vertroetelt. Binding gebeurt gelukkig pas echt vanaf over een paar weken, maar het blijft gigantisch klote dat dit zo gebeurt, terwijl we in een heerlijke babybubbel (drukke twin-bubble

) zaten... We slapen in het Ronald mcDonald huis om bij Lucas te zijn. We moeten er niet aan denken dat we in een spitsmoment 1,5 uur moeten reizen om bij hem te zijn als het mis zou gaan. Om en om gaan we terug naar Eindhoven om bij Eefje te zijn, en zijn soms ook de hele dag samen in Maastricht als er veel onderzoeken plaatsvinden of we belangrijk nieuws verwachten.
We verwachten de komende week nog wel hier te zijn in ieder geval, en hopelijk daarna weer naar Eindhoven te kunnen... Het is echt slopend allemaal.
XX