Hoi hoi!
Iedereen al bijna vakantie! Heerlijk. Hier moeten we nog een week...na volgende week hebben we ook vakantie! Is ook wel slikken hoor......dan is mijn verlof echt voorbij.
6 september moet ik weer gaan werken.....en ik heb het er nu al moeilijk mee! Ik heb er natuurlijk ook wel weer zin in, maar de drempel om Lone nu achter te laten is wel heel hoog....ze is zo aan mij gehecht! (en andersom!)
Maar ja, het zal wel even wennen zijn. Voorlopig ben ik nog even thuis gelukkig. Eerst met zijn vijven genieten van een lekkere vakantie!
Lies, wat heerlijk met zijn vijven naar Turkije! Wel een hele onderneming lijkt me!
Debby; wat ontzettend spannend voor jou! Ik hoop zo dat het meteen raak is....
Janien; wat leuk, een kruipende baby in huis! Goed zo! Amarens! Ik ben benieuwd of we hier ook een kruipend kind gaan krijgen....Fedra en Eloy hebben allebei de kruipfase overgeslagen!!! Eloy schoof wel achteruit op zijn buik....maar echt kruipen hebben ze nooit gedaan!
Dinsdag was ik op het bureau....vroegen ze of ze al kan rollen...nou nee dus, wel van rug naar buik, maar niet andersom. Ze kan wel al heel goed zelfstandig zitten. (en leuk dat ze dat vindt!!!) Kreeg ik me weer een hele preek.....pas maar op, als ze al kan zitten maar nog niet rollen, slaat ze straks een fase over.....dan gaat ze zich optrekken en lopen en gaat ze niet kruipen......oh wat kwam me dat praatje bekend voor! Bij Fedra hebben we hetzelfde gehoord en wat maakte ik me toen een zorgen!
Nu dacht ik: so what?????? volgens mij is het de bedoeling dat ze lopend door het leven gaan en niet kruipend!!!!!
Verder doet ze het prima! Begint weer heel hard te brabbelen...dadadadada, nanananana, maar géén papapapa!hahaha
Ze weegt nu 9.8kilo en is 67.5 cm!
En ooooh, wat wordt ze weer snel groot!
Ze zit nu lekker in haar kinderstoeltje te spelen als wij eten, eet al een boterhammetje mee.....mijn man roept steeds maar: joepie, ze wordt al lekker groot.....(hij vindt dat hele kleine maar niks) en ik denk alleen maar.......HELP, ze wordt al groot!
Tijdens de zwangerschap riep ik steeds maar heel flink: als Lone straks uit haar kleertjes en spulletjes groeit, gaat alles meteen de deur uit, ik ga niks meer bewaren...en nu betrap ik mezelf toch iedere keer weer er op dat ik een doosje met kleertjes netjes op zolder parkeer....
Haar badje en tummy-tub staan op haar kamertje...ik krijg het niet voor elkaar om het weg te doen!
OOooh wat vind ik het moeilijk om te beseffen dat hier nooit meer een klein babietje komt!!! Ik ben ontzettend blij en trots met mijn 3 schatten.....ik weet ook wel dat het zo goed is.....sommige mensen mogen dit geluk nooit meemaken en wij maken het nu gewoon al voor de derde keer mee! Ik voel me dan ook heel bevoorrecht en rijk....maar het afsluiten van zo een bijzondere periode vind ik toch wel even moeilijk!
Hebben jullie dat ook??? of ben ik gewoon een emotionele freak?
Mijn man vind namelijk dat ik me niet zo moet aanstellen...hij vind het juist heerlijk dat ze groter worden....en zelfstandiger.....ik laat bij elke stapje die mijn kinderen maken weer een traan....
Nog even, en dan gaat mijn kleine mannetje alweer naar school....slik......ik mis hem nu al!
Zo, mijn kleinste meisje wordt wakker....ik ga haar eens lekker knuffelen....zo lang het nog kan! Hahaha
xxx
Esther
