Februari 2020 uitgerekend

@sannestar meid wat naar al die klachten!! Die krampen zijn ook verschrikkelijk.. Ik gebruik daar magnesium spray voor ik spray het op m'n benen en dan gaat het heel erg prikken (Dat betekend dat het werkt) misschien kun je dat in ieder geval verhelpen? Heel naar dat je nu met die pijn zit de laatste loodjes zijn al zwaar genoeg.. Heel veel sterkte 
 
Ayven: ja ik heb die spray indd ook al liggen maar t werkt helaas niet altijd.. dr zijn nog steeds nachten (zoals afgelopen nacht) dat ik wakker word en kramp heb.. kan t dan wel uitgillen en m’n tenen naar me toe trekken helpt voor geen meter.. die tenen willen dan echt niet.. 
en ja, baal enorm van de pijn.. had zo graag nog van alles willen doen de laatste weken maar helaas bed rust is wat ik voorgeschreven heb gekregen.. gelukkig kan ik elke dag wel een x aantal uurtjes iets doen en dat doe ik dan ook echt.. ben nu bezig met de baby wasjes, al 5 gedaan en nog 1 of 2 te gaan! En dan alles strijken, heb een hekel aan strijken, hahahaha! 


achja hoe zwaar en pittig het ook is, t is t allemaal waard! Straks een mooi klein meisje op de wereld zetten waar ik alle aandacht voor ga hebben, kan niet wachten! Tuurlijk heb ik momenten dat ik t helemaal zat ben en klaar ben met de zwangerschap maar gelukkig ook dagen dat ik intens geniet van de schepjes in m’n buik.
 
Ohh nog even voor de dames die graag nog met andere dames in contact willen komen die in feb 2020 zijn uitgerekend er is een Facebook groep.. hij staat wel op gesloten en verborgen maar ik beheer de groep met een andere dame en ik kan jullie dus toevoegen als jullie er behoefte aan hebben. Om dit te kunnen doen is er wel even een vriendschaps verzoek nodig die je kan sturen, ik dan accepteer en jullie vervolgens kan toevoegen.
jullie kunnen mij op Facebook vinden onder de naam: Sanne Star 
graag wel ook even een privé berichtje sturen zodat ik weet dat je van dit forum vandaan komt en ik niet denk wie is dat nou weer ? 
als je vervolgens bent toegevoegd aan de groep verwijder ik je weer uit m’n vrienden lijst. 
 
Sannestar: hoe druk is die groep nu? Ik zat er in het begin in maar werd een beetje onrustig van die overload aan berichten, ook slechte. Ik kon me haast niet meer op mijn eigen zwangerschap focussen. Dus ik ben er uit gegaan. Mijn zusje zat vorig jaar in zo'n groep en dat waren 60 vrouwen, een stuk overzichtelijker ?
 
Nog steeds 500+ maar meer lezen mee dan dat ze wat plaatsen.. we delen daar natuurlijk lief en leed met elkaar maar het gepest wat er wel is geweest is helemaal gestopt sinds ik beheerder ben geworden ik tolereer zulk gedrag niet en verwijder zulke mensen ook zonder pardon als ze het wel doen.
vrouwen zoeken er nog steeds steun (moeilijke relaties bijv) bij elkaar en ervaren het nu ook als heel fijn dat ze hun ei kwijt kunnen.. niemand heeft zover ik in de gaten kan houden meer iemand aangevallen door een bericht waar hun het niet mee eens zijn / ongepast vinden.
je mag natuurlijk altijd even komen spieken en kijken of je t fijn vind.. vind je het toch niet fijn is dat geen probleem en kan je altijd de groep verlaten.
mocht je ook nare dingen ervaren (nare reacties op je bericht oid) dan ben ik altijd bereikbaar en grijp meteen in.
denk er rustig over na en mocht je het dus willen proberen mag je me altijd even een verzoek sturen met een pb zodat ik je toe kan voegen. 
 
ElsieJoy: groot gelijk dat je het klein en simpel houd hoor! Ik zou dat persoonlijk zelf ook doen.. zit weer echt in die moeheid enz wat ik in t begin ook had dus zal het niet eens vol houden om een hele dag te feesten enz. Jammer dat je oma er niet bij kan zijn door haar gezondheid maar gelukkig is je opa er wel en zal je oma er echt wel bij zijn in gedachte! 
en ja zo bijzonder om tante te worden als je zelf bijna moeder word.. door de hormonen ben ik ook zoveel liever en voel echt liefde voor me neefje! Zo een lief klein kereltje die precies op m’n broer lijkt en ik dan lekker kan fantaseren over m’n dochtertje die er over 2 maanden aankomt.. ben door zijn geboorte ook opeens helemaal klaar voor alles! Vond het daarvoor nog dood eng om moeder te worden en dat is echt sinds ik me neefje heb vast gehouden verdwenen.. 
 
Hoi dames hoe gaat het? Het komt nu wel echt dichtbij he? Gister weer harde buiken en weer iets wat op slijmprop leek (heel veel) dacht even weeën te hebben maar warme douch en slaap hielp wel.. 
 
Hoi Allemaal,
Ik wil even mijn verhaal kwijt gewoon van me afschrijven maar ga momenteel door een moeilijke periode heen. 


4 jaar geleden leerde ik mijn ex vriend kennen en na 1 jaar daten besloten we te gaan samen wonen en voor een kindje te gaan. Ik kom uit Brabant en hij uit Drenthe waar hij een koophuis had en ik een huurhuis dus het was makkelijker als ik bij hem kwam wonen. Ik heb toen alles opgegegeven om bij hem te kunnen zijn. Ik was meteen zwanger en in juli 2017 hebben wij onze dochter mogen verwelkomen.
Tegen de tijd dat onze dochter 2 werd begon het weer te kriebelen en gingen we voor baby nr 2 en natuurlijk meteen weer zwanger. Alles leek koek en ei te zijn tot 3 weken geleden. Ik was toen 27 weken zwanger. Hij begon raar te doen en wilde zijn huis en leven terug. Om de kleinste dingen maakte hij ruzie en vond dat ik maar 2 nachtjes bij mijn ouders moest slapen. Ik wat spulletjes gepakt en samen met onze dochter naar mijn ouders gereden. Na 2 dagen vroeg hij of ik terug kwam want hij miste ons wat ik ook graag deed. Ik dacht dat hij nu wel afgekoeld was en alles weer goed zou zijn totdat we 2 dagen verder waren. Hij was naar zijn werk en begon ruzie te maken over de app en uiteindelijk zei hij weer dat ik maar ff weg moest uit zijn huis. Ikke weer mijn spullen gepakt en nu 4 dagen weg geweest voordat hij vroeg of ik terug kwam. Ik dacht aan onze dochter en ongeboren kind en ging terug naar hem maar wilde wel een goed gesprek met hem hebben. Dat hebben we ook gehad en hij beloofde beterschap en ook ik zou aan wat dingen gaan werken. 
Helaas na 2 dagen weer dikke ruzie waar hij me een hele erge ziekte heeft toegewenst toen wist ik het zeker dit kan niet en hoef ik niet te pikken. Ik heb toen zoveel mogelijk spullen ingepakt en meegenomen en zit nu al een hele week bij mijn ouders met kind en 30 weken zwanger. 
Vandaag heb ik de knoop definitief door gehakt en wil niet meer naar hem terug sinds ik dat heb gezegd krijg ik alleen maar negativiteit van hem en veel rottigheid. Hij is nooit echt een vader geweest voor onze dochter wilde wel alle lusten maar niet de lasten. Hij hielp me niet met de opvoeding of verzorging van onze dochter en als het mocht van mij zou hij haar veel harder aanpakken (ik ben van mening dat een kind slaan of tik geven niet werkt ben meer van het mopperen en strafstoel). 


Mijn hormonen gaan alle kanten op en heb goede momenten en slechte. Maar een man die mij niet respecteert en dingen toewenst hoef ik niet in mijn leven. Nu begint hij al over een omgangsregeling maar wil niet dat hij onze dochter meeneemt omdat hij toch niet voor haar zorgt. En een pasgeboren baby (27 februari uitgerekend l) hoort bij de moeder te zijn is mijn mening. 
vind het allemaal eng en spannend maar hij is gewoon een man zonder ballen die zijn zwangere vriendin tot 3x toe op straat zet 
 
Terug
Bovenaan