Forumvriendinnetjes dec -> uitgerekend augustus 2023

Ohh @Pandalover wat rot dat je je zo slecht voelt. Ik kan me ook voorstellen dat het met de kinderen om je heen extra stressvol is, wat natuurlijk ook niet helpt om in 'zone' te komen van de bevalling. Hoe ver ben je nu?

@TMAAM jij ook succes. Rug- en liespijn, dan wordt normaal bewegen al een opgave. Hoop dat jij ook snel 'mag'.

Ze laten me inderdaad rondlopen tot 42 weken omdat ik dat zelf wil en dat is ook helemaal prima wat hun betreft. Ik heb geen lichamelijke klachten dus ik wil zo lang mogelijk wachten om zo de kans te vergroten dat er niet ingeleid hoeft te worden.

Ik heb vanochtend nog controle gehad bij de gyn, met een hartfilmpje. Alles is goed met de baby. Zolang alles nog goed is en er genoeg vruchtwater is enzo is het geen probleem om te wachten, tot 42 weken schijnt een normale bevaltermijn te zijn. Maar als er niks gebeurt ga ik dinsdagavond alsnog naar het ziekenhuis voor inleiden. Ik word nu toch wel benieuwd naar de baby :)

Sinds het halve strippen heb ik nu wel veel pijnlijke harde buiken, en dat heb ik eerder nog niet gehad. Hopelijk zet dat toch iets in gang.
 
Ah, 39 zie ik. Ik plak jouw lijstje hier nog weer even opnieuw:


Froetie 27-6 meisje, bevallen 24-6!
Paula’tje 1-8 jongen
Zwindo 2-8 jongen
FlorineN 6-8 meisje
Ndec 19-8
TMAAM 19-8 meisje
Pandalover 20-8 jongen
Junidochter 23-8 bevallen 08-08!
Kaat 25-8 meisje
Mirjammm 27-8 ?
 
@Paula'tje: die kleine stelt je geduld wel op de proef! Hoop voor je dat hij zich snel spontaan meldt. Fijn dat je je lichamelijk nog goed voelt!

TMAAM en Pandalover: hoop dat jullie ook snel mogen bevallen, zeker met veel lichamelijke klachten.

Hier indd een mooi gewicht voor nog geen 38 weken. De oudste woog 3 kg bij 37 weken, gehaald vanwege pre eclampsie. En de 2e woog 4200 gram bij net geen 39 weken, ook ingeleid vanwege hypertensie. Ik had een prima bevalling van drie uurtjes indd. Wel heftig, hoevaak ik wel niet heb geroepen: ik doe dit echt nooooit meer en ik kan dit niet. Maar we zijn compleet met een gezin van 5.

Nu wel het besef van nooit meer zwanger zijn, nooit meer die bewegingen en schopjes voelen. Me afvragen of ik wel genoeg genoten heb van de zwangerschap, ondanks dat ik het zat was en we geen makkelijke periode door maken in de familie. Maar dat magische moment dat je na een bevalling eindelijk je kindje vast mag houden. Ik voel me gezegend met drie gezonde kinderen. Nu maar volop genieten want die periode dat ze zo klein zijn is ook maar zo kort. Zeker met een kleuter en peuter in huis is de tijd zo weg.

Allemaal succes met de laatste loodjes! Zet hem op!
 
Ja hier ook de laatste zwangerschap dus dat vind ik mentaal wel een dingetje hoor!! Dat ik denk, misschien is dit de laatste dag dat ik zwanger ben, laatste keer dat ik zwanger ga slapen, laatste keer naar de verloskundige ga.. Toch ook weer iets wat je dan afsluit, ondanks dat ik ergens ook helemaal klaar ben met de zwangerschap. Maar dat komt door de fysieke klachten.

Nou hier echt een mega domper. Vanmorgen controle gehad en ze probeerde te strippen. Echter gaf ze aan dat ze er wel met een vinger in kon (achteraf denk ik, is dat dan toch iets ontsluiting of niet?), maar er zat nog wel een tuutje. Ze kon niet bij de vliezen komen dus echt strippen lukte niet.
Ik moest zo hard huilen. Heb nu woensdag een afspraak bij de gynaecoloog voor inleiden.... Maar ook daar twijfel ik dan weer over, of het inleiden bijv heel erg moeizaam gaat verlopen aangezien ik dus nog geen ontsluiting heb...
Maar ergens wil ik ook niet meer wachten, ik kan gewoon echt niet meer... Zo kut allemaal.
Ik zou gewoon willen dat het vanavond, of NU, begint, dan hoef ik mezelf ook niet af te vragen waar ik nou goed aan doe.

Het voelt alsof ik de oudste tekort ga doen. Ik ga hem hoe dan ook volgende week dinsdag naar school brengen en halen. Hij vindt het allemaal al best spannend en dan zul je zien, net naar school en dan komt de baby. Ben ik bang dat hij zich weggezet voelt (zucht hormonen, ik weet het....). Ik had zo gehoopt op uiterlijk deze dagen zodat hij eerst nog even thuis was met ons en de baby en daarna op school zou starten...

Ik denk dat ik woensdag bij de gynaecoloog zo hard moet brullen dat ie denkt blijf meteen maar

Ben benieuwd hoe het met de anderen is?!
 
@Paula'tje moet wel aan je denken hoor! Ik hoopte dat hier al een berichtje zou staan met het bericht dat de kleine er is. Misschien is die er ondertussen wel en zit je al lekker in je bubbel!
 
@Zwindo @Pandalover hier ook laatste zwangerschap, probeer nog wel van haar schopjes te genieten maar ben er zoooo klaar mee. Ik ben moe, lichamelijk kan ik niets. Ben maar aan het wachten. Ons zoontje slaapt ook slecht dus hebben nu al gebroken nachten. Laat haar maar heel snel komen! Gister controle vk alles goed, ze ligt goed en is ingedaald. Volgende controle dinsdag met 40.3 en dan ook proberen te strippen (wat dus hopelijk niets nodig is).

@Zwindo heerlijk dat jullie nu compleet zijn. Zeker van genieten!

@Pandalover heel veel succes morgen. Ben benieuwd!
 
Junidochter gefeliciteerd!! Klinkt als een fijne vlotte bevalling. Ondanks het roepen dat je dit nooit meer doet haha.

Ik ben ondertussen ook bevallen (10 augustus) en zaten lekker even in onze baby bubbel (nog steeds eigenlijk), maar denk zet toch even snel een berichtje hier neer.

Ik ben uiteindelijk ingeleid en kwam in het ziekenhuis aan met een ontsluiting van 4 cm na het plaatsen van een ballonnetje. Toen vruchtwater gebroken had meneer in het water gepoept wat ons natuurlijk wel even deed schrikken. Gelukkig deed hij het nog steeds hartstikke goed binnen. De weeen kwamen goed op gang en kon alles heel mooi en goed wegpuffen voor bijna 5 uur lang. Toen in een weeënstorm terecht gekomen waarbij ik uiteindelijk te horen kreeg nog steeds maar op 5 cm ontsluiting te zitten. Dus om pijnmedicatie gevraagd omdat ik nagenoeg geen pauzes meer had tussen de weeën door en ik het niet meer trok. Na 12 uren weeën is de ontsluiting niet dan die 5 cm gekomen en is het uiteindelijk een keizersnede geworden. Achteraf maar goed ook want meneer was een sterrenkijker en lag daarnaast toch ook.wat scheef waardoor hij niet goed wilde indalen en ipv een iets grotere baby dan gemiddeld bleek hij bijna 4,5 kilo!
Maar we maken het allebei harstikke goed ondanks dat ik toch ook een flinke hoeveelheid bloed ben verloren. En zijn heerlijk aan het genieten van ons wondertje. Al heb ik soms wel mn momentjes dat ik worstel met het herstel van mijn lichaam. Zo actief als ik zelf ben wordt ik nu extreem geremd wat soms echt even lastig is, maar ook dat gaat helemaal goed komen.
 
Terug
Bovenaan