Heel graag een 3e willen maar man wil niet.

Lastig is dat he, dat je er eigenlijk wel uren over kan praten maar om niet als een "zeur" over te komen en stiekem hoopt dat hij er dan ook wel over na gaat denken (en vervolgens nix noemt :S) je mond maar dicht houdt.
Zit ook aldoor als baby spulletjes te kijken op marktplaats hihi.
Heel stiekem hoop ik dat hij nog bij draait. Heb nog niet een super duidelijk NEE IK WIL NIET!!! gehoord. Oke een nee kan een nee zijn maar hoop toch door zijn woorden dat het toch stiekum een ja wordt.
Wordt soms ook wel een beetje gek van mezelf.
Waarom is die behoefte aan nr.3 er zo groot...
Ben heel gelukkig met mn 2 mannetjes en toch kriebelt het enorm.
Hoorde gisteren een verhaal van iemand die bevallen is en niet wist dat ze zwanger was omdat ze een spiraal heeft. (dezelfde als ik heb en jaja stiekem weer denken, goh zou dat bij mij ook gebeuren? want het was in het zelfde ziekenhuis als 3x gebeurt dit jaar met de mirena spiraal hihi)

Oke ik ga weer, maar mn 2 boys.

Doei doei!

Es
 
Roosje en Es, ik ben zo blij dat ik  eindelijk eens verhalen  lees van 'hunkeraars ;)' die een man hebben die ook  geen kind meer wil. Meestal lees je dat hij graag wil, maar zij eigenlijk niet. Of dat hij snel bijdraaide.

Praktisch heb ik alles al uitgedacht. De auto is groot genoeg, we hebben nog een kamer 'over'. Druk is het al, maar los van wat pieken en de spitsuren ' s morgens en 's avonds valt het ook wel weer mee. En trouwens, ik ben degene die dan alles doet, want hij is dan aan het werk. Financieel gezien  heeft het natuurlijk wel gevolgen, nog een er bij. Maar een stapje terug heb ik er echt heel erg voor over. En sommige mensen zeggen weer, dat die ene extra niet zo veel uitmaakt.

Ik ben er net als jullie ook de hele dag mee bezig, word emotioneel als ik een pasgeboren baby op tv zie en probeer hem op de een of andere manier te overtuigen. Hoewel ik het er dan weer niet over durf te hebben.  We hebben het  er pas 3 keer echt over gehad. Hij weet  wat ik voel en iedere keer moest ik huilen, dus hij weet dat het serieus is. Hij zegt ook dat hij het begrijpt. En toch snap ik niet, als  hij weet dat  ik dit zo ontzettend graag wil, dat hij het dan niet toch wil. Je weet gewoon zeker dat als er een baby geboren wordt, je daar vanzelf van gaat houden, toch?

Op dit moment heb ik,  waarschijnlijk  tegen beter weten in, nog hoop dat hij bijdraait. Maar  af en toe denk ik  aan hoe het verder moet als dat niet gebeurt. Wanneer komt het moment dat je echt weet dat het niet meer gaat gebeuren?  Als ik binnen nu en een  half jaar zwanger word, schelen alle kinderen ongeveer evenveel in leeftijd.  En veel langer wil ik sowieso niet wachten, omdat ik 36 ben. En wat dan, als er een lange tijd voorbij gaat?  Dit blijf je toch de rest van je leven  voelen? Hoe zou dat zijn? Ga ik het hem dan verwijten?

Hoe denken jullie daar  mee om  te gaan? Of zijn jullie ook net als ik liever naief en denk je daar gewoon niet aan?

Es, jij hebt 2 jongetjes, he? Denk je dat dat meespeelt?

Liefs en droom ze, voor vandaag!
Anne
 
Hoi Anna,

Hoe bedoel je dat met je hebt 2 jongetjes en zou dat meespelen?

Ik zit me momenteel enorm op mijn lip te bijten om hem er niet naar te vragen.
Nu heeft ie momenteel een dikke griep onder de leden (en wel aan t werk) en is dus niet te pruimen.
Niet echt t tijdstip om dan ook nog ff te "zeuren".
Ik vind het echt ook heel fijn dat er toch meer mensen zijn die met dit probleem zitten.
Ik snap ook helemaal niet waarom die mannen van ons nou niet willen!
Allemaal argumenten van nix! Bij nr 1 en 2 (en 3) had ie t der ook niet over, werd gewoon besloten en uitgevoerd...
Op de 1 of andere manier heb ik t vermoeden dat bij hem mijn vorige bevallingen mee zouden kunnen spelen.
De 1e x ik doodziek en de 2e x moest ons kleintje met 5 week het ziekenhuis in voor een operatie. Niets enorm ergs maar moest wel gebeuren.
Waarom ZEGGEN ze nou niet gewoon hoe t zit.
Soms zou ik willen dat er een mannen forum was over dit onderwerp en dat ik ff stiekum mocht spieken
 
Esther, ik bedoel dat je misschien ook dat derde kindje wel wilt omdat het dan misschien een meisje is. Bij mij speelt dat in ieder geval wel mee. Ik ben dol op jongens en geen echte meisjes-moeder die graag tut ofzo. Dus nog een knul is heel welkom. Maar het lijkt me toch heerlijk om iemand van mijn eigen 'soort' in het gezin te hebben... Maar misschien heb jij dat helemaal niet, hoor, en maakt het je niets uit of het een jongen of een meisje zou zijn.

Misschien moet je inderdaad zien uit te zoeken waarom je man geen kindje meer wil. Het kan natuurlijk heel goed dat hij nogal onder de indruk is van je bevallingen. Als dat zo is, kun je daar misschien wel uitkomen.

Ja, meespieken op een mannenforum over dit onderwerp zou interessant zijn he? Hoewel ik wel weet wat mijn man denkt en vindt. Hij 'moet er niet aan denken', is ' blij dat de jongste bijna 1 is', en vindt 'het al druk genoeg'. Maar hij begrijpt me wel.
Niets tegen in te brengen dus. Het lijkt wel of hij ergens heeft gehoord wat je het beste kunt zeggen mbt dit onderwerp. Meestal kan ik hem nog wel omverpraten of klemzetten met overtuigende woorden. Maar dat lukt nu echt niet. Het blijft een kwestie van gevoel tegenover gevoel.

Ik zou zo graag nog 1 keertje zwanger zijn... Heb jij dat ook? Nog 1 keer bevallen (ik had  1 drama-bevalling en 2 geweldige (heel snel). Nog 1 keer van zo'n klein frutseltje genieten.... Droom droom droom...

Het valt me wel op dat er eerst best veel  anderen reageerden, maar dat we toch met weinig zijn. Dit  onderwerp  speelt toch niet zo vaak, zoals ik al dacht.


Liefs,
Anne
 
Ja het loopt een beetje "dood" met reacties he?
Dat is wel jammer. Maar ja.

Ik zag in jouw stukje Anne dat je graag nog een keertje zwanger zou willen zijn en alles wat daarbij komt kijken, een klein babytje. Dat had ik dus ook. Mijn eerste zoontje was niet gepland en alles ging dus net niet hoe je hoopt. Ik heb er eigenlijk niet echt van kunnen genieten en dat was heel jammer.
Daarom zou ik dat graag eens goed overdoen. Maar ja ik vind wel dat alleen de reden "nog een keer zwanger worden" niet de enigste reden behoort te zijn waarom er nog een kindje komt. Want na het zwanger zijn komt toch weer een heel persoontje naar buiten die opgevoed moet worden en een eigen leventje wil met alles wat daarbij hoort. Dus wij twijfelen nu nog wel een beetje.

Bij ons is het dan een beetje andersom zeg maar, mijn man zou wel al gewoon wilen beginnen, maar ik twijfel nog zo verschrikkelijk.

Hopelijk kunnen we gauw de knoop doorhakken.
Groetjes Ger.
 
Ik merk nu dat mijn scheiding ook nog een voordeel heeft.
Ik had al twee kindjes met mijn ex, en toen hij wegging heb ik eenmsikraam gehad, want we zouden voor een derde kindje gaan.

Na de scheiding heb ik er vrede mee moeten krijgen dat het er twee zouden blijven, terwijl ik altijd geroepen heb dat ik er wel vier wil. Het is me zelfs wel eens door het hoofd geschoten om op zoek te gaan naar een donor. Denk niet dat ik dat uiteindelijk had gedaan, maar toch.

Ondertussen heb ik een hele lieve man leren kennen en hebben we samen mijn derde kindje gekregen. (voor hem de eerste). Onze knul is nu 3,5 maanden oud en al heel snel kriebelde het weer. We zouden nog even wachten, maar gisteren hebben we het toch zonder condoom gedaan. Dus wie weet.

Wat ik me wel afvraag, blijven die kriebels, of zou het na dat vierde kindje voor mij echt genoeg zijn, of wil ik het dan allemaal nog een keer? Ik weet het niet. De tijd zal het leren. Mijn man wil in ieder geval na nummer 4, niet nog een vijfde kind. Dus daar kan ik me dan in ieder geval al op instellen.

Miep
 
Volgens mij is dit niet een heel veel voorkomend onderwerp. Heb wel eens op andere forums gekeken maar niets over dit "probleem".

Ik bijt mij nog steeds op mijn lip, probeer er vooral niet naar te vragen, maar dat is wel errug zwaar.
Ik wil gewoon een overduidelijke JA of NEE horen. (liever geen nee, maar goed dat was alwel duidelijk hihi)
Het gevoel voor een meisje heb ik niet zozeer. Het lijkt mij zelfs wel leuk om nog een jongen er bij te krijgen. Nee, het maakt mij eigenlijk helemaal niets uit, als het er tenminste ooit ZAL komen...
Zou het bij 1 van ons allen ooit nog een keer gebeuren???
Lijkt me zo héérlijk om nog een keer zwanger te zijn en nog een keer zo'n iniemini mensje te krijgen.
Hoop toch...dat ik er niet altijd over hoef blijven dromen...
(eigenlijk zou ik nu het liefst willen roepen GVD VENT!!! TOE NOU FF!!! WAT MAAKT DE 3e NOU UIT DAN!! ZEG GEWOON JAAAAAAA...) hihi das er uit :p
 
Ik ben er nog wel hoor, de afgelopen dagen amper thuis geweest, we hebben net vakantie en zijn veel weg, ik reageer morgen effe op de nieuwe stukjes want tis nu al zo laat en mijn man zit naast me dus dat is niet erg lekker typen haha...hij ziet het wel niet maar toch...krijg ik weer dat gezeur dat ik er niet zo mee bezig moet zijn! Lekker makkelijk gezegd...haha
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan