Tsja, bij een eerste weet je inderdaad helemaal niet wanneer alles gaat beginnen. Maar voorweeen heb ik dus nooit gehad. Tot 2 dagen voor de daadwerkelijke bevalling en toen zat ik dus al op 41,5 week...
En hoewel het van mij toen wel eindelijk eens zo ver mocht zijn, wilde ik liever nog een paar dagen langer blijven afwachten dan met precies 42 weken ingeleid worden. Vond ik echt nog niet nodig. Zolang het medisch nog goed ging met de baby uiteraard, maar ik voelde me zelf nog best goed. Dus van mij hoefde het nog niet zo. Was dan ook erg blij dat het niet meer nodig was...
Nu ga ik er inderdaad ook eigenlijk wel een beetje van uit dat ik wel weer over de 40 weken heen zal gaan, maar niks is zeker natuurlijk.
Het weekend was druk, maar wel leuk.
Zaterdagmiddag zijn m'n ouders naar ons gekomen en hebben we met z'n allen gegourmet, en daarna Sinterklaas gevierd. Hannah was een beetje door het dolle heen van alle cadeautjes, maar het was erg gezellig. We waren nog niet door alles heen toen ze echt total loss was, dus hadden we nog wat voor zondagochtend bewaard. M'n ouders waren ook blijven slapen.
Zondagmiddag kregen we nog drie vrienden op visite die niet op Hannah's verjaardag (twee weken geleden) hadden kunnen komen en daarvoor nu nog langskwamen. Eerst gezellig een spel gespeeld totdat Hannah wakker werd van haar middagslaapje en daarna met z'n allen gegeten. En aangezien het verjaardagsvisite was, waren er weeeer cadeautjes...daar zal ze nu toch echt even van moeten afkicken...wat een overdosis aan cadeautjes heeft ze in twee weken tijd gekregen...een deel hebben we maar meteen weggelegd voor later, want het is echt veel te veel tegelijk.
Vandaag weer gewerkt, morgen nog een dagje en dan woensdag weer een dagje thuis met Hannah.
Groetjes,
Karin mv Hannah (20-11-2006) en 22 weken zwanger (ETA 8-4-2009)