Ongepland zwanger

Ik heb dit topic mee gelezen en ben ook erg benieuwd wat je hebt besloten. Hopelijk gaat het goed met je en heb je een keuze gemaakt waar je zelf helemaal achter staat/stond. 
 
Lieve allemaal,  
sorry voor deze wederom enorm late reactie. Ik ga door een moeilijke tijd zoals jullie weten.
Ik ben vd week naar de kliniek gereden met mijn vriend maar met onverrichte zaken weer terug gegaan. De avond ervoor had mijn familie zich er namelijk mee bemoeid, op een zodanig heftige manier dat ik helemaal in de war raakte. Mijn moeder zei dat er ook een stukje in haar dood zou gaan En mijn stiefmoeder stuurde foto's van foetussen van 15 weken. Ik kon het niet..
Direct daarna werd mijn vriend een andere man. Hij zei dat hij me nooit meer wilde zien en dat hij dit me de rest van mijn leven kwalijk zou blijven nemen.  
Hierdoor kreeg ik angst.. angst dat ik het niet zou kunnen alleen en angst om hem kwijt te raken. Zoveel angst dat ik de kliniek weer heb gebeld en nu staat er nog een afspraak komende week woensdag.. De situatie is dus nog steeds gaande. Ik heb mijn familie gevraagd me deze week met rust te laten en moet dus in alle rust beslissen wat ik nu ga doen..  Ja, ik zit al op 15 weken nu dus het wordt steeds moeilijker.
Mijn vriend is de liefste als ik het aborteer maar wil niets meer met me te maken hebben als ik het houd. Dat maakt dat ik heel erg 'vast' zit in deze situatie:(  
Bedankt voor jullie medeleven en adviezen!❤️
liefs, een verdrietige vrouw
 
Lieve gebruiker, ik wil je heel graag een hart onder de riem steken ❤️ . Ik hoop dat je je vooral gesteund en begrepen voelt door je vriend en andere mensen om je heen. 
Ik word wel verdrietig van wat ik over je vriend lees. Dat hij verandert in een andere man als je nog niet weet wat je hierin wil, vind ik een enorme rode vlag. Dat klinkt alsof hij alleen zijn mening vind tellen, terwijl jij degene bent die zwanger is. 
Hij zegt dat hij je nooit zal vergeven als je besluit voor je kindje te gaan, maar kan jij het hem wel vergeven om je tot aborteren te dwingen als je voor hem kiest? 
Ik krijg de indruk dat hij nu z'n ware aard laat zien en, hoe eng het ook is, geloof hem dat dit is wie hij is. Welke grote (of kleine) dingen zullen nog meer per se op zijn manier moeten gaan waarbij jouw mening totaal niet telt? Geef hem die macht niet. 
En ik weet dat ik makkelijk praten heb. (En ook een mening over wat je zou moeten doen, maar dat is niet belangrijk. Ik ben nu 14 weken gewenst zwanger, dus het raakt me heel erg.) Jij moet kiezen. Wat wil jij, in je hart? 
Als je voor je kindje zou gaan, is dat doodeng. Want dan sta je er zonder je vriend voor. Maar je vriend houdt duidelijk alleen onder strenge voorwaarden van jou. Als je aan zijn verwachtingen voldoet. Anders zet hij je aan de kant. 
Maar zonder vriend ben je niet alleen. Je moeder staat achter een keuze om het kind te houden, en je schoonmoeder ook. Er zijn hulporganisaties die je ook op weg willen helpen. 
Kijk eens op erishulp.nl. 
Ik hoop dat je mag kiezen waar je volledig achter staat. Uit vertrouwen en liefde en hoop, in plaats van uit angst. 
Heel veel liefs! ❤️❤️
 
Ach lieverd. Ik wil je echt een dikke knuffel geven :( Super fijn dat je wel je er nu wel over praat met mensen. Je hoeft dit echt niet alleen te doen.

Ik denk nog steeds dat je er heel veel spijt van krijgt als je het weg laat halen. Volgens mij ben je al verschrikkelijk aan het kindje gehecht. Je moet naar mijn idee wel echt 100% achter je keuze staan en opgelucht zijn als het weg is. Maar zo klink je niet.

Mocht je het weg laten halen, denk ik dat dit jou een verschrikkelijke knauw geeft en ook je relatie. Deze abortus neem je misschien wel mee tot in je graf.

Mocht je het houden, is dat even pittig. Maar als je over het liefdesverdriet heen bent en een plekje voor jezelf hebt gevonden, ga je deze man denk ik echt zien als een verschrikkelijke loser. Je hoeft hem niet te erkennen en je kunt het echt alleen! (Ik zit momenteel ook weer in een fase dat ik denk dat ik het alleen moet gaan doen, en heb daar gelukkig de volste vertrouwen in, ook al weet ik nog niet hoe of wat).

Overigens ben ik wel benieuwd hoe hij zou reageren als jij de deur voor hem sluit en besluit het kindje te houden. Mannen kennende, staan ze dan ook ineens met hangende pootjes voor je neus en dan zijn ze ineens wel blij met de baby.

Ik hoop echt (door jouw manier van schrijven en vertellen) dat je voor het kindje kiest. Deze man klinkt niet oké.

Verder hoop ik dat je het wel een beetje overleeft, je werk bijvoorbeeld en dat je nog een hap eten door je keel krijgt. Het klinkt afschuwelijk.

♡♡
 
Ik zou met je schoonmoeder en moeder in gesprek gaan voordat je naar de kliniek gaat. 
Ook al is het niet netjes van de manier waarop ze je proberen over te halen. Maar puur om te vertellen hoe zo'n narcist die man is van jou, dat wanneer je het kindje wel wilt houden hoe zij jou kunnen ondersteunen zodat je er niet alleen voor staat. Welke gevolgen dit heeft... e.d. 
Geloof mij na een relatie van een aantal jaar, waarin ik ook zo dacht als jij..  ik zit vast in, mijn man is lief maar eigenlijk alleen wanneer ik zijn zin volg... er zijn echt voldoende opties. Ga asjeblieft weg bij die man! Dit is zijn ware aard en liefde maakt blind. Zelfs als je besluit het kind niet te houden hoop ik dat je in iedergeval kiest voor jezelf. 
 
Terug
Bovenaan