Lieve gebruiker, ik wil je heel graag een hart onder de riem steken
. Ik hoop dat je je vooral gesteund en begrepen voelt door je vriend en andere mensen om je heen.
Ik word wel verdrietig van wat ik over je vriend lees. Dat hij verandert in een andere man als je nog niet weet wat je hierin wil, vind ik een enorme rode vlag. Dat klinkt alsof hij alleen zijn mening vind tellen, terwijl jij degene bent die zwanger is.
Hij zegt dat hij je nooit zal vergeven als je besluit voor je kindje te gaan, maar kan jij het hem wel vergeven om je tot aborteren te dwingen als je voor hem kiest?
Ik krijg de indruk dat hij nu z'n ware aard laat zien en, hoe eng het ook is, geloof hem dat dit is wie hij is. Welke grote (of kleine) dingen zullen nog meer per se op zijn manier moeten gaan waarbij jouw mening totaal niet telt? Geef hem die macht niet.
En ik weet dat ik makkelijk praten heb. (En ook een mening over wat je zou moeten doen, maar dat is niet belangrijk. Ik ben nu 14 weken gewenst zwanger, dus het raakt me heel erg.) Jij moet kiezen. Wat wil jij, in je hart?
Als je voor je kindje zou gaan, is dat doodeng. Want dan sta je er zonder je vriend voor. Maar je vriend houdt duidelijk alleen onder strenge voorwaarden van jou. Als je aan zijn verwachtingen voldoet. Anders zet hij je aan de kant.
Maar zonder vriend ben je niet alleen. Je moeder staat achter een keuze om het kind te houden, en je schoonmoeder ook. Er zijn hulporganisaties die je ook op weg willen helpen.
Kijk eens op erishulp.nl.
Ik hoop dat je mag kiezen waar je volledig achter staat. Uit vertrouwen en liefde en hoop, in plaats van uit angst.
Heel veel liefs!