Hi allemaal,
gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik had 1 (of 3, hoe je het noemen wilt ?) positieve tests in handen afgelopen vrijdag 11 mei, volgens mijn berekeningen 3,5 week zwanger.
Nog geen echte symptonen, wel voel ik gewoon echt dat er wat gaande is daar beneden. Ook had ik iedere nacht wel een droom.
Waar ik zo graag m’n verhaal over kwijt wil, is dat ik vanaf het moment van test nog geen blijdschap heb gevoeld. Ik voel me alleen maar enorm gestresst. De adrenaline giert door mijn lijf, daar raak ik vervolgens misselijk van + hoge hartslag. Alsof ik continu in een enge achtbaan zit.
Ik keek al maanden op dit forum, dromend over hoe dat zou zijn. Maar nu puntje bij paaltje is gekomen en ik in 1 poging zwanger ben ben ik compleet overdonderd. We hebben ook op geen enkel punt tegen elkaar gezegd; nu gaan we voor een kindje. We hebben meer zoiets gehad van als het komt dan komt het. Wel wist ik door de Ladycomp (cycluscomputer) exact waar mijn eisprong was, dus wisten we beide heel goed waar we mee bezig waren. Daar kan het dan denk ik niet aan liggen.
Hoe ga ik dat op mn werk (in een mannenwereld) vertellen, is mijn leven voorbij? Ben ik mezelf een beetje kwijt nu? Ga ik heel ziek zijn? Wanneer moet ik het iedereen vertellen, ga ik dit wel aankunnen? Ben ik niet te jong?
Ik zou zó graag door het huis springen van geluk. Misschien vandaag maar naar een Prenatal, misschien belachelijk zo vroeg maar misschien gaat het dan wat meer landen.
Oef, dit had ik niet verwacht dus. Hoe denken jullie hierover?
Liefs.