Uitgerekend in januari

Hoi meiden 
Ik ben nu voor de 2e keer zwanger (6wk) en uitgerekend op 5 januari. Heb vorig jaar een miskraam gehad rond deze tijd dus hoop dat alles nu goed gaat. 
Ik woon in Zweden en krijg pas na 10 weken een eerste echo dat is wel spannend.
Ben nog niet misselijk, wel pijnlijke borsten en een giga opgezette buik.
Fijn om hier anders ervaringen te lezen aangezien we het zelf nog even stil houden.??
 
Ik ben voor het eerst zwanger!! Ben 40 jaar en door het leven zelf was het er niet eerder van gekomen ben net getrouwd en het was gelijk raak toen we zwanger probeerden te worden. We zijn dol blij met dit wonder!
Ik ben 5 januari uitgerekend. 8 juni de eerste echo en vanwege een uitwendige vleesboom loop ik bij de gynocoloog.
Spannend allemaal, maar wij hebben het wel gelijk verteld. Zoveel mensen hebben vorig jaar met me meegeleefd toen ik aan de esmya zat wegens de vleesboom en er behoorlijk ziek van was. 
Klachten die ik heb zijn lichte misselijkheid en gevoelige buik en borsten.
Ik ben nog zoekende hoeveel en intensief ik kan sporten. 
 
@SuperJuffie nee ik heb daar geen last van. Het hoeft niets te betekenen. Zelf had ik vorige keer bruin verlies en uiteindelijk helaas een missed abortion. Twee van mijn beste vriendinnen daarentegen.. Kwamen er bij de eerste echo er achter dat ze vier weken verder waren. Ze hadden het verlies als menstruatie geteld! Dus zo zie je maar..
Probeer jezelf niet gek te maken. Je hebt er nul invloed op. Vertrouw op je lichaam! Ik vond het persoonlijk destijds op een bepaalde manier fijn dat mijn lijf het als niet goed signaleerde. Hoe naar het ook was, die gedachte gaf me juist een rustig gevoel dat mijn lichaam dat zo deed. Nu hoop ik dat het wél goed gaat (net als voor jullie allemaal!!) maar ook nu weet ik dat ik er geen invloed op heb. Het is puur geduld, lief zijn voor jezelf en aftellen naar de eerste echo!
 
Hi allemaal,
gefeliciteerd met jullie zwangerschap! Ik had 1 (of 3, hoe je het noemen wilt ?) positieve tests in handen afgelopen vrijdag 11 mei, volgens mijn berekeningen 3,5 week zwanger.
Nog geen echte symptonen, wel voel ik gewoon echt dat er wat gaande is daar beneden. Ook had ik iedere nacht wel een droom.
Waar ik zo graag m’n verhaal over kwijt wil, is dat ik vanaf het moment van test nog geen blijdschap heb gevoeld. Ik voel me alleen maar enorm gestresst. De adrenaline giert door mijn lijf, daar raak ik vervolgens misselijk van + hoge hartslag. Alsof ik continu in een enge achtbaan zit.
Ik keek al maanden op dit forum, dromend over hoe dat zou zijn. Maar nu puntje bij paaltje is gekomen en ik in 1 poging zwanger ben ben ik compleet overdonderd. We hebben ook op geen enkel punt tegen elkaar gezegd; nu gaan we voor een kindje. We hebben meer zoiets gehad van als het komt dan komt het. Wel wist ik door de Ladycomp (cycluscomputer) exact waar mijn eisprong was, dus wisten we beide heel goed waar we mee bezig waren. Daar kan het dan denk ik niet aan liggen.
Hoe ga ik dat op mn werk (in een mannenwereld) vertellen, is mijn leven voorbij? Ben ik mezelf een beetje kwijt nu? Ga ik heel ziek zijn? Wanneer moet ik het iedereen vertellen, ga ik dit wel aankunnen? Ben ik niet te jong? 
Ik zou zó graag door het huis springen van geluk. Misschien vandaag maar naar een Prenatal, misschien belachelijk zo vroeg maar misschien gaat het dan wat meer landen.
Oef, dit had ik niet verwacht dus. Hoe denken jullie hierover?
Liefs.
 
 
Hallo allemaal, 
van harte gefeliciteerd met jullie zwangerschappen! Ook ik testen afgelopen donderdag 10 mei positief! Naar 3 testen in 2 dagen allemaal positief. Geloofde ik het wel! Ik ben zwanger! Ik ben in februari pas gestopt met de pil. Dus erg snel gegaan! 
Ik ben zo ontzettend blij! Maar ook bang, ik weet niet wat mijn te wachten staat. Nare gedachtens dat het mis gaat gaat regelmatig door me hoofd! Ik probeer echt te genieten ervan! Maar vind het echt spannend 
wil het graag van de daken schreeuwen en moet nog gehoorlijk Tijd mijn mond houden! Ben morgen 5 welen!  Ik heb wel last van krampen in mijn onderbuik. Verder nog nergens last van. En jullie? 
Groetjes 
 
Hallo, 
ik herken dit wel, ik had donderdag 10 mei een positieve test in handen! Had verwachten dat ik helemaal zou springen van gelukt. Wij zijn ook pas 3 maandjes aan het proberen maar ik was ook een beetje overdonderd! Veel vragen in mijn hoofd. De blijdschap is er wel maar had meer verwacht! 
Ik probeer rustig te blijven en het over mee heen te laten komen! 
X
 
@joyceoudersvannu je bent echt niet de enige, ik heb dit ook.. ik schrok zelfs heel erg van de testuitslag eerst. En hoewel ik wel blij ben ben ik ook bang en maak ik me zorgen. Hoe komt het straks met geld, krijg ik veel klachten? Is er wel wat te zien op de echo? Hoe gaat dit onze relatie beinvloeden? Allemaal dingen die continu door mijn hoofd spoken. Ervan genieten vind ik tot nu toe nog best moeilijk. Misschien is het na de eerste echo beter, dat hoop ik tenminste! 
 
Terug
Bovenaan