Hallo!!!!
@Miranda: ik hoop met je mee dat je morgen niet meer naar de vk hoeft. Laat 't nu maar doorzetten hoor. Hij mag nu wel komen.
Hoe gaat het met Noah met het slapen? Zijn jullie een beetje opgeknapt van het nachtje doorslapen toen hij bij opa en oma aan het logeren was?
@Ingrid: Ja, zeker een rijkdom! Ik geniet er elke dag van, en zeker van Jelte. Dat is zo'n heerlijke deugniet. Kan 'm soms ook wel villen haha, maar goed dat heeft iedere moeder weleens haha.
En ik geniet er ook erg van omdat ik jaren gedacht heb kinderloos te blijven. Als zwanger worden niet vanzelf gaat wordt je daar nog weleens extra bij stil gezet. Ik had nooit durven hopen/denken dat ik nog eens 2 (!) van die mooie kids zou krijgen.
Heerlijk hoor zo'n weekendje weg! Zou ik ook wel willen, maar ik heb helaas een man die niet zo van weggaan houdt. Eén week in de zomer vindt hij meer dan genoeg.
Dank jullie wel voor het meeleven! Met mijn knie gaat het weer goed. Hij heeft wel alle kleuren van de regenboog, maar goed dat gaat wel weer weg.
Het is inderdaad behoorlijk hard gegaan. De vloer in de winkel achter de toonbank wil nog weleens glad zijn door de broodkruimels. Maar ik had er heel de dag geen last van gehad, en ik had ook net pas geveegd, dus was er totaal niet op bedacht. Ik had net 2 chocoladebollen uit de gebakskast gehaald. Die staat een meter of 2 van de toonbank vandaan en ik moet een beetje zigzaggen om weer achter de toonbank te komen. Dus in zo'n "bocht" schiet ineens mijn voet weg. Ik heb met die ene vrije hand nog geprobeerd om me overeind te houden, maar daar was geen houden meer aan. Ik ben vol op mijn knie terecht gekomen. Oh wat had ik een pijn. Ik kon wel janken!! Dus een klant kwam meteen naar me toen (mijn collega was net achter dus heeft er niets van gezien) en vroeg van alles. En ik dacht: mens hou je mond, ik heb genoeg aan mezelf haha. Na een paar minuten zakte de pijn wat en ben ik overeind geholpen en op een krukje gaan zitten. Maar even latern begon alles te draaien en ik begon te zweten! Ik dacht: ik ga hier zo van mijn stokje. Dus ik ben gauw aan een tafel gaan zitten (we hebben een koffieroom in de bakkerij) en met mijn hoofd op tafel gaan liggen en toen zakte het wat. De rest van de dag (het is rond de middag gebeurd) ging het op zich wel. Maar toen ik 's avonds thuis kwam had ik echt veel pijn. Rond half 9 kon ik gewoon bijna niet meer lopen, zo zeer deed het. Dus toen maar met een paracetamol naar bed gegaan. De volgende dag kon ik gelukkig wel weer aardig uit de voeten en zo ging het iedere dag weer een beetje beter. MEt lopen heb ik nu geen last meer, alleen dus die blauwe plek. Dat is erg fijn ook als Jelte me vasthoudt bij mijn knieën haha.
Nou Miranda, hopelijk heb je je zoon gauw in je armen en Ingrid een heeeeeeeeeeeeeeeeeel fijn weekend!!
Lfs Corina
