Wie doet er nog meer NIET een 20weken echo?

Ik vond/vind dit echt supermoeilijk. Ik heb het bij mijn 1e niet gedaan. Ik zal er bij een 2e weer goed over nadenken.
Als het bijvoorbeeld een hazelipje hebt, kun je je er al goed op voorbereiden (dit las ik hierboven ergens). En heb je dit al wel kunnen verwerken.
Maar ik zou echt super in de zenuwen zitten met zo'n echo.
Trouwens op een gewone echo kun je toch ook zien of het een hazelipje heeft?
Met een hartafwijking is het inderdaad weer zo, dat zo'n babytje gelijk geholpen kan worden.

Het is ieder zijn keus, maar ik vind het echt moeilijk. Ik geloof ook in God, maar als ze nu op zo'n 20 weken echo zien dat er een hartafwijking is bijvoorbeeld, dan kan het toch geopereerd worden. God heeft toch ook weer de techniek gegeven om deze dingen na te zien..
 
Ook ik heb getwijffelt over de 20 weken echo
Maar heb er bij mijn vorige echo's eigenlijk nooit bij stilgestaan
Ik heb van dichtbij meegemaakt dat een kindje geboren is met een bepaald syndroom en niet oud zou worden
Het kindje is 2 jaar in leven gehouden door de artsen en ouders en dat vond ik erg onmenswaardig wat ik daarvan zag. Gelukkig voor het kindje is het lijden nu afgelopen en heeft  het nu eindelijk rust
De ouders van het kindje hebben bij de volgende baby ook het kindje laten testen op het syndroom wat de oudste had.
En in uitzonderlijke  gevallen is het dus voor een kindje beter dat het niet geboren wordt, al blijft dat een hele zware beslissing
 
Hallo, Wij hebben midden augustus wel een 20 weken echo gehad en aan de ene kant zou ik willen dat we dat nooit gedaan hadden want ons kindje zou iets aan het hart hebben maar ze kon het niet goed zien en moesten we maar naar een academisch ziekenhuis om het te laten controleren maar er was niets ernstigs aan de hand hoor ze kon het gewoon niet goed zien.  Nou me neus als je iets niet goed ziet vraag je of je de week erop even terug wil komen.
Wij naar Leiden voor weer een echo. Ja de linkerhartkamer was dus vergroot en dat kwam waarschijnlijk ergens door maar dat wisten ze niet dus na een week weer terug komen. Spanning,spanning,spanning en nog eens spanning. Wij weer terug en kregen toen een uitgebreide echo met een kindercardiologe erbij. In eerste instantie kon zij ook niet vinden waar het nu vandaan kwam maar gelukkig na een uur zag ze het. De klep van de aorta werkte niet optimaal en daardoor kon het bloed niet goed doorstromen.
Zolang de linkerkamer en linkerboezem goed mee zouden groeien en het kindje ook was er voorlopig niets aan de hand en zou het kindje alleen een dotterbehandeling krijgen o pden duur.
Leiden werd voor ons te ver reizen en we zijn overgestapt naar het WKZ in Utrecht.

Op 29 augustus is op 65 jarige leeftijd overwacht aan een hartstilstand mijn vader overleden en op 1 september hadden wij onze eerste afspraak in WKZ Utrecht.
Ondanks alle verdriet toch maar naar deze afspraak gegaan.
Kregen weer een uitgebreide Echo met kindercardioloog. Het bleek niet zo goed te gaan met de linkerkamer en er was al een lekkage te zien. We moesten maar eens gaan nadenken of we de zwangerschap nog wel door wilde zetten. (dan ben je dus 23 weken zwanger en voelt het kindje goed   bewegen) Nou wij gingen ervoor om het kind een kans te geven en mochten na 4 weken weer terug komen.
Op 30 september kregen we te horen dat ons kindje waarschijnlijk niet eens de zwangerschap uit zou kunnen dragen en binnen zeer korte tijd zou komen te overlijden. Een zeer verdrietige periode brak er voor ons aan. Het is gewoon niet te beseffen dat een kindje wat zoveel leven in je buik geeft dood zou kunnen gaan.

Oh ik wou dat we nooit die 20 weken echo    gedaan hadden!!!!!!!!!!!

Maar ik ben nu 35 weken en 3 dagen zwanger en het kindje is nog steeds in leven en groeit heel erg goed.

We hebben te horen gekregen dat als het kindje de bevalling overleefd en de conditie goed is het geopereerd kan worden met een kans dat 80% van de kindjes deze operatie overleefd. Vandaag hoor ik wanneer ik ingeleid word of wanneer de keizersnee plaatsvind. Vandaag word ik op bepaaalde vergaderingen besproken hoe of wat er gaat gebeuren.   Als het kindje geboren wordt staat er een batterij aan kindercardiologen kinderartsen en noem alles maar op om het kindje op te vangen en de juiste zorg te bieden.  
Dan besef je als ik die 20 weken echo niet had gehad hadden we het nooit geweten en was ik gewoon thuis bevallen en had ik waarschijnlijk na een dag of twee drie na de geboorte een dood kindje in de wieg gevonden. Nu krijgt het kindje de beste zorg die er bestaat:   in een academisch ziekenhuis met alle gespecialiceerde artsen om zich heen. Ik sta al weken stijf van de zenuwen en spanning ben hele dagen aan het huilen, heb nog geen babykamer gemaakt(zelfbescherming) en moet nu nog een week of drie wachten op de bevalling.

Dus besef goed wat je doet als je wel of niet kiest voor een 20 weken echo.
Ik loop nu al 16 weken vol spanning en zenuwen en weet het af en toe ook niet meer of alles wel de moeite waard is maar waar leven is is hoop en het kindje doet het verder goed verder geen klachten en eigenlijk een voorbeeldig kind.   Dus we gaan er vanuit dat het kindje de bevalling overleefd en dan de operatie en dan hopen we een gelukkiger 2009 te hebben dan we in 2008 gehad hebben.

Succes met jullie keuze om wel of niet een 20 weken echo te doen.

Groetjes Astrid.

PS ik heb al drie kinderen 16,13 en 3 jaar oud en alledrie thuis bevallen en nog nooit een echo gehad alleen bij de jongste een termijn bepalingsecho. Eerst kreeg je gewoon geen echo.

 
Maar lieve Astrid,

Ook al zit je nu in vreselijke onzekerheid en spanning, als het kindje straks geboren wordt staat er wel een hele medische staf klaar.
En 80% kans op genezing is wel veel.
Als ze je kindje kunnen genezen zal je toch dol en dolblij zijn dat je die 20-weken echo WEL gedaan hebt!
Heel veel sterkte in deze zware tijd!
 
Oh Astrid wat een moeilijke tijd ga je door meid!!
En wat een kracht straalt er uit je verhaal, knap hoor.

Ik hoop en duim voor je dat je straks toch een gezond kindje in je armen mag sluiten, ook al is daar dan misschien een operatie voor nodig.

Heel veel sterkte!!

Liefs, Petra (20w3d)
 
Juf....idd ik ben het! Flausmaus hadden een paar grapjurken van het forum bedacht dus dat heb ik gewijzigd.

Astrid, ik leef met je mee meissie! Wat heftig he en wat ben je angstig elke keer weer. Mij is een soortgelijk drama overkomen waarbij ik de helft van een tweeling ben kwijtgeraakt (was geen hartafwijking maar iets anders) en het is gewoon onmenselijk die beslissingen waar je voor komt te staan. Wij liepen en lopen nu weer in het WKZ en dat is een heel goed ziekenhuis met geweldige kindercadiologen. Onze dochter heeft daar ook een hartecho gehad gemaakt door 1 van de topartsen van nederland (hij is regematig op tv). Ook wij zijn in Leiden geweest. Kortom het doet heel wat met je. Ik vind dat je sterk overkomt! Wat goed dat je zo voor je kindje vecht en dat je al zover bent gekomen. Het gaat vast helemaal goedkomen want 80% is enorm veel!! Pas goed op jezelf en neem de tijd om alles een plekje te geven straks als het achter de rug is. Niet te snel weer gaan werken.... Ik wens je alvast alle geluk van de wereld met het zeer bijzondere kindje wat komen gaat.

lfs ing
 
Sjonge, wat een reacties! Ik moet eerlijk zeggen dat het verhaal van Astrid me toch ook wel weer wat aan het twijfelen brengt. Inge, jouw verhaal ken ik natuurlijk, we zaten toen ook samen in hetzelfde maandforum. Was inderdaad erg heftig allemaal!

Ik hoop dat het voor jou ook allemaal goed afloopt, Astrid! Wel erg spannend inderdaad.

Al die min of meer religieuze opmerkingen in de reacties roepn toch ook wel weer op tot een opmerking van mijn kant over voorbestemming en Gods Almacht. Dit is een onderwerp wat natuurlijk erg moeilijk is. Ik denk ook niet dat het Gods wil is dat kinderen voortijdig overlijden of ernstige afwijkingen hebben. het is zelfs niet Gods wil dat mensen uberhaupt overlijden! Hij heeft de mens gemaakt om eeuwig te leven zonder pijn en ziekte.
Ik geloof dat dat eeuwige leven bestaat, ookal komt hier op aarde een einde aan het leven, vroeg of laat en bestaat hier veel lijden en ziekte en pijn.
Ik geloof ook dat God ons wel kracht wil en kan geven om met de aardse ellende om te gaan en dat Hij dit op een voor ons ondoorgrondelijke manier kan gebruiken om ons een beter mens te maken. Iedereen die wel eens ellende heeft meegemaakt kan vast bevestigen dat ze er ook veel van geleerd heeft en sindsdien anders in het leven staat.
Voor veel mensen kan het ook een enorme troost zijn om te weten dat God de leiding in je leven heeft. Dit wordt dan ook niet als straf gezien ofzo maar als een stukje vertrouwen dat Hij er voor je is, wat er ook gebeurt. God is een stuk betrouwbaarder dan 'domme pech of noodlot".

Wat betreft de 20-weken echo: deze is niet bedoelt om mensen tot een abortus (voortijdige zwangerschapsafberking) te bewegen maar wel bewust! gepland voor de 24-weken grens, zodat een eventuele afbreking nog wettelijk toegestaan is. Dit is een feit.
Dat afbreking van een zwangerschap in geval van een ernstige afwijking voor ouders een zeer moelijke en traumatische beslissing is, staat wat mij betreft buiten kijf.

Nou, alles bij elkaar, ik twijfel nog even verder, nog 3 weken te gaan tot de 20 weken grens...
tot nu toe lijkt alles wel goed te gaan, dus ik hoop en bidt maar dat dat zo blijft! En vertrouw daar ook maar op...

Groetjes, sterkte voor jou, Astrid, en anderen bij wie het minder goed is/lijkt  en tot hoors
Klarie

 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan