Wie kiest er bewust voor één kindje?

Hi meiden

Ik wil best antwoord geven hoor, maar vind het moeilijk om mensen tegen been te schoppen, het blijft een beladen onderwerp. nee ik zou een gehandicapt kindje niet houden, daar zijn we het beiden over eens. Ik zou het niet kunnen en het is zeker geen aanwinst voor mijn zoontje eerder het tegenovergestelde. In mijn werk zie ik ook hoe het gaat als ze volwassen worden geen pretje hoor als je als broer of zus voor je gehandicapte broer/zus moet zorgen.

Tja erg he die twijfels. Mijn man zegt nu opeens dat we het wel kunnen betalen maar dat hij de vorige keer zo erg geschokken was. Onze zoon had een hele moeilijke start, vacuumpomp, meteen weggehaald, wij wisten niet eens wat we hadden gekregen meisje/jongen. Daarna moest ik ook nog is naar de ok dat mijn man helemaal alleen was en niet wist hoe of wat. Geen pretje geweest voor hem en dat wil hij ook niet meer.

Jamie, als je echt twijfelt en het graag toch wilt, kan je toch met je huisarts overleggen? en gynacoloog. als je onder behandeling loopt en goed wordt gecontroleerd moet het toch allemaal kunnen, wie zegt dat je een volgende zwangerschap ook zwangerschapsvergifiting krijgt, en dan maakt het toch niet uit dat je vriend PKU drager is?

We hebben dit weekend een boot gekocht, dat deed me ook weer denken met 2 kan je dat ook niet zo maar even doen, wij niet tenminste het is toch veel geld. hmmm. Volgende week gaan we ook met vakantie. Lekker 2 weken weg. Tja als ik ga nadenken logisch, dan denk ik nee lekker 1. Maar emotioneel denk ik 2. Wat doe je denk je met je hart of je hoofd?

Groetjes,
Lia
 
Hoi Jamie en Lia,

Vandaag heb ik nog even aan onze tante Henny gevraagd of twee kindjes ook nog zouden mogen logeren en dat is voor haar allemaal geen probleem. Er mogen twee kinderen makkelijk komen logeren een weekend. Maakt niks uit. Dan kunnen we af en toe nog lekker wat met z'n tweetjes doen. Heerlijk is dat.

Verder denkt zij dat het misschien wel goed zou zijn voor ons zoontje om nog een broertje of zusje te hebben. Dan kan ik mijn aandacht verdelen over twee kindjes en dat is voor mijn eerste zoontje misschien wel fijn. Bovendien kan hij lekker keutelen met een broertje of zusje. Iets wat wij toch niet kunnen evenaren. En het is echt een kindje wat andere kinderen heerlijk vind. Tijd voor zichzelf vind hij ook fijn, maar dat mag hij ook hebben als hij wil. Hij kan dan op zijn kamertje spelen, want ik vind dat ieder kind een eigen kamer hoort te hebben.

Ik denk dat ik er dan misschien toch wel voor wil gaan. Nu alles er zo redelijk gunstig uitziet voor ons. En qua geld zitten we nu nog niet super, maar dat wordt over zeker drie jaar anders. Tegen de tijd dat we echt wat met de kinderen gaan doen, dan verdienen we weer goed. Dus dat is bij ons de issue niet.

Weet je wat het is. Mijn schoonmoeder is redelijk  "egoistisch" en materieel denkend. (niet aanvallend naar jou hoor Lia, helemaal niet, leg alleen wat uit) en heeft altijd haar eigen belangen enz. voor mijn vriend gezet. Daardoor is mijn vriend niet echt gezinsrijk opgegroeid. Dat vind hij best jammer.
De opofferingstijd die je maakt voor je kinderen is zo relatief klein ten op zichte van een heel mensenleven dat ik ga denken: waarom niet?
We kunnen de kinderen nog steeds meenemen op vakantie enz. En dadelijk hebben we nog alle tijd van de wereld voor onszelf en dan zijn we blij dat we toch een periode voor de kinderen hebben gekozen.

Nou het is ook allemaal wat.
Zeg Jamie, hoe groot is de kans dat je kindje dit krijgt? Ik veroordeel je niet dat je geen gehandicapt kindje wilt houden. Ik zelf ook niet. Het klinkt misschien een beetje cru, maar ik zou ook geen gehandicapt kindje houden. Nu hebben we de mogelijkheid om kinderen/mensen zo'n leven te besparen, waarom zouden we daar dan geen gebruik van maken?
Misschien kun je er toch eens over denken om de zwangerschap af te breken als het kindje iets heeft en het daarna nog eens te proberen? Het klinkt misschien hard, maar veel vrouwen krijgen ook een miskraam en gaan daarna gewoon verder. Of het kindje is bijna geen kindje, dan wordt de zwangerschap ook afgebroken en proberen ze het daarna weer.
Ik heb ook wel eens gelezen over een vrouw die elke keer als ze zwanger was, zó verschrikkelijk ziek werd daarvan dat de zwangerschap afgebroken moest worden. En toch wilde ze daarna dan nog zwanger worden. Dus ja, dat is misschien ook niet "ethisch verantwoord" maar het gebeurd wel.

Zo heb je misschien toch nog een keuze?

Lieve twijfelende moeders, ik hoor graag weer jullie verhaaltje.

Knuf Gerrie.
 
Hi Gerrie,

Ik begrijp je opmerking niet goed over je schoonmoeder en dat dat geen aanval op mij is. Ik ben echt niet materieel denkend, ik zet juist mijn zoontje voor alles, ik denk zeker niet aan mijzelf. Als ik ga winkelen voor mijzelf omdat ik kleren nodig heb, kom ik eigenlijk toch altijd met spullen, kleding, speelgoed etc. etc. voor mijn zoontje thuis. Geen aanval naar jou toe hoor, maar dat wilde ik wel even kwijt. Komt misschien door mijn opvoeding, mijn moeder vond dat ook meisjes een goede opleiding moesten hebben en voor zichzelf kan zorgen, zo is zij ook opgevoed. En in mijn werk kom ik ook het een en ander aan ellende tegen, eigenlijk komen die problemen door geld misbruik en slecht omgang met geld (leningen, kopen op afbetaling etc. etc), en dat wil ik echt niet. Wij kunnen gelukkig goed leven, in een leuk koop huis in een goede buurt, we hebben geld op de bank, kunnen op vakantie,l ook nu en hebben geen leningen op de hypotheek na, we hebben een auto in eigendom een lease auto en nu dus ook een boot. En dat wil ik mijn zoon ook geven, een goed leven, in een goede buurt (minder kans op slecht invloeden door helaas sociaal mindere mensen), een goede opleiding kunnen geven als hij wil en kan studeren. En helaas alles ook  draait om geld, ik ben niet ach we zien wel over een paar jaar. Wat als een van ons werkeloos raakt (kan altijd is trouwens ook al gebeurd, allebei, maar gelukkig meteen weer een andere baan, maar toch), of een word ziek langdurig of erger overlijd, ook in dat geval kunnen we in ons huis blijven leven. Dus ja vandaar mijn opmerking met mijn hart wil ik er nog 1, met mijn hoofd nee.

Weet je, hoe meer ik erover denk hoe meer ik denk, nee laat het bij een. Hij is zo'n geweldig heerlijk mannetje, die nu al heel sociaal is, dus daar heeft hij geen broer of zus voor nodig. Alleen zullen we ons best moeten doen, vriendjes op vakanties of uitstapjes meenemen, en ach dat kunnen we dan met gemak betalen.

Maar goed, vandaag denk ik natuurlijk ik laat het bij 1, morgen kan dat weer anders zijn. Zag trouwens vandaag allemaal moeder rondlopen met 1 kind bij hun, ook oudere kinderen, maar dat zal wel weer toeval zijn.

kee ik ga, ga vroeg naar bed vanavond.
lia
 
hallo meiden

hier was ik weer was gister helemaal vergeten te kijken wat jullie van berichtjes achter gelaten hebben was zo moe! soms heb je van die dagen he hard aan het werk in huis we hebben me zoontje skamer opgeknapt hij had al een nieuw bed maar heeft nieuwe rolgordijen en gordijnen gekregen en we moesten de overige slaapkamer leeg halen want daar komen allemaal platen aan de muur voor een mooie speelkamer! dus ik heb geen kamers meer over en kan er dus ook geen 1 meer bij nemen hihhi gekheid!

maar even wat anders gerrie zoãls ik uit jou stukje begreep ga je er toch maar voor!
voor nog een kindje! leuk voor je ook leuk als de tante dan nog gerust eens op wil passen dat is altyd afwachten en je kan het beter van de voren beter vragen dan weet je waar je aan toe bent!
je vroeg me hoeveel kans ik had om een gehandicapt kindje te krijgen die kans is 50/50 maar dat is voor mij gewoon te veel!
en zoals je zegt sommige die worden gewoon steeds weer zwanger is het niet goed laten het weer weghalen nou dat moet je ook kunnen!
ik denk dat dat ook erg aan je vreet en dat doe je niet zomaar even vind ik ik wil het daarom zelf ook niet zo doen als anderen het kunnen moeten hun weten maar ik kan het niet! echt niet! verschrikkelijk je moet maar eerst ik weet niet hoe vaak zwanger moeten zijn voor het een keer gezond is vind dat zo raar dat je het dan steeds weg moet laten halen!
maar ik denk de laatste dagen even weer net zo als lia heb steeds weer meer van laat het lekker bij 1! we hebben het zo gezellig met zijn drieeen! niet dat je dat met zijn vieren ook niet kunt hebben maar vidn het eigenlijk nu wel even weer goed zo ik heb de overige kamer helemaal leeg gepakt ik ga hett baby behang er af halen en er  mooie stoere auto behang op doen en dan heeft mij zoontje daar een mooie speelkamer (had ook op zolder gekund is ook een slaapkamer) maar den is het allemaal weg en dan is het voor mij uit mijn oog uit mijn hart wil ik toch proberen!
vidn het eigenlijk best wel fijn hij is ok bijna 3,5 jaar en hij word zelfstandig als ik boven ben en ben wat vergeten komt hij het me lief na brengen hij begint me nu ook echt te begrijpen dus om dat allemaal weer op nieuw in dat gehuil devran was een verschrikkelijk huilbaby als hij op bed lag moest ingebakerd worden anders sliep hij niet heeft tot een aantal weken geleden iedere avond op de bank geslapen tot wij naar bed gingen ik wil dat eigenlijkniet allemaal nog een keer mee maken ik heb nu een mooi normaal ritme met hem en wil dat eigenlijk wel graag zo houden!
vandaag was me neefje hier van 3,5 jaar en ze hebben gevochten met zijn 2 ik zei al tegen me vriend je moet er maar 2 hebben erg hoor de hele dag voor scheidsrechter spelen e dan maakt niet uit denk ik dat er wat jaren tussen zit want ik zie het verder in de famillie ook wel met 2 kinderen dan denk ik ik houd het toch mooi bij 1!

en lia wat ga jij nou doen ben je er al uit of weet je het nog niet helemaal zeker!
ik hoor jullie wel weer wat je gaat doen welke keuze je maakt ben benieuwd!

IK HOUD HET TOCH MAAR BIJ 1!!

veel liefs jamie   tot de volgende keer!
 
Hallo moeders,

Lia, wat ik bedoelde was dat ik er aan een kant net zo over denk als jij. Maar aan de andere kant zie ik ook waar dat eventueel toe zou kunnen leiden.
De periode dat je je kinderen een gezinsleven kunt bieden en kunt kiezen voor kinderen is heel kort vergeleken met een mensenleven. Ik begin nu te twijfelen of ik dat wel voor kinderen wil laten gaan of voor het geluk van mijn zoontje.

Ik denk dat het voor mijn zoontje goed zou zijn om een broertje of zusje te hebben. Bovendien blijft het bij ons toch ook wel kriebelen.

Maar waar ik het meest tegenop zie is die beginperiode. Die periode van ritme vinden, slapeloze nachten enz. Alles weer opnieuw. Daar zie   ik het meeste tegenop. Eerlijk gezegd loop ik daar niet zo erg warm voor.
Mijn gevoel vind het ook moeilijk dat ik mezelf dadelijk moet delen.
Alleen ik vond de opmerking van onze tante Henny ook heel goed. Ook al wil ik wel al mijn onverdeelde aandacht geven, het wil niet altijd zeggen dat mijn zoontje dat ook prettig vind om te ontvangen.

We hebben het er nog eens over gehad en het is toch een soort van oergevoel, instinct dat vrouwen kriebels krijgen voor meerdere kinderen. Dat zegt ook wel wat vind ik. We leven in een wereld die zo gericht op materialisme en verstand, dat we het geluk in andere dingen bijna niet meer kunnen zien of vinden.
Ik ben iemand die veel vertrouwt op intuitie en dat heeft me al ver gebracht. Verder dan al het geld op de wereld me zou kunnen brengen.
Daarom wil ik ook sterk op mijn gevoel vertrouwen, dat zit er ook niet voor niks. En mijn gevoel zegt dat ik mijn zoontje een groot geluk zou geven met een broertje of zusje.

Ach ja, eerst maar eens over die angst heen komen voor de beginperiode. Bij mij plakt natuurlijk ook nog dat risico van PND.

Nou ik hoor jullie wel weer.
Liefs Gerrie.
 
HI

tja de kriebels blijven, wij zullen het er tijdens onze vakantie is goed over hebben. En ja de wereld is nu eenmaal materialistisch. Ik zie alleen in mijn werk hoe het ook ontzettend fout kan gaan, ik ben niet iemand die denkt ach ik zie wel. Dus we zullen eerst ook eens naar de financieen moeten kijken en naar hoe mijn man erover voelt want hij vond het geen prettige ervaringen (de bevalling en meteen erna). Weet je je kan je testen voor down etc. maar er worden ook genoeg adhd kinderen geboren, of doof, blind, hartafwijkingen etc. etc. er zijn genoeg dingen niet via testen te zien. En dat heeft nog niet eens met je leeftijd te maken. Aan de andere kant je hebt al een gezond kind dus waarom niet weer he? Al vond ik die begin periode ook niet echt fijn,   en met een al ouder kind lijkt het me helemaal zwaar, dan kan je niet zo eventjes tussen de middag  naar bed gaan.

En je kind een gezin geven, wij zijn al een gezin, een broer of zus hoeft geen aanwinst te zijn, het kan, maar het is geen gegeven. Bovendien je hebt het zelf in de hand, hoe je zelf ermee omgaat. Gelukkig zijn alle kinderen anders en alle ouders ook.

maar goed eerst maar is met vakantie gaan. ons zoontje heeft er in elk geval al zin in, en wij ook.

prettig weekend,
lia
 
hallo,

gerrie ik begrijp heel goed wat jij bedoeld en ik denk dat zoals je tante zegt dat ze misschien er wel niet eens om staan te springen de kids om alle aandacht en dergelijke
ik denk zelf persoonlijk dat het ook helemaal niet goed is!
mijn zoontje is strontverwent grof gezegd hij krijgt iedere week wel speelgoed hij hoeft maar te knippen met zijn vingers en hij krijgt het want ach hij is ook maar alleen hij is nu 3,4 jaar en hij is sosm zo verschrikkelijk vervelend dat ik heb ook gezegd dat is afgelopen hij moet maar eens leren dat hij niet vanzelf sprekend alles kan krijgen.nou we dat doen is hij ook stuk rustiger maar hij krijgt natuurlijk nog zat!
alleen daarom heb ikal wel eens gezegd daar zou ik wel een kind om willen bijnemen alleen al dat hij moet leren om alles te delen hij krijgt zoveel aandacht van ons en de opa en oma (mijn ouders)!
maar als je dan zegt van je moet met je gevoel denken en dat ben ik ook vokomen metje eens dan denk ik van ik laat het bij 1 want mijn gevoel zegt dat het niet goed komt als ik er 1 bij neem! daarom was die drempel voor mij ook zo hoog omdat ik dat gevoel al vanaf het begin dat ik mijn zoontje heb al heb!
dus wij laten het lekker bij 1 kindje en dan maar iets verwender hij kan in iedergeval wel delen met andere kindjes hij wil zijn laatste snoepje nog wel weggeven en hij is om alles dankbaar al is het maar een paar sokken dan wil hij ze al aan dus zolang hij dat nog heeft is het allemaal wel goed zo!

dus meiden gaan jullie er voor of laten jullie het bij 1 bij lia heb ik mijn twijfels maar gerrie ik denk dat jij er wel voor kiest!
ben benieuwd! tot de volgende keer dames!

liefs jamie
 
Goedemorgen dames!

Ik ben nog steeds aan het twijfelen. Gisteren zei ik tegen mijn vriend, laten we gewoon de volgende keren als we vrijen geen voorbehoedsmiddel meer gebruiken, dan zien we vanzelf wel wanneer het zo ver is.
Maar de tijd dat ik elke keer ga twijfelen is 's avonds! Dat is heel raar. Elke keer in de avond. Dan denk ik: nee we hebben het zo fijn  zo met z'n drietjes. En dan als ik 's ochtends weer wakker wordt dan denk ik, toch wel leuk een tweede. Het is allemaal wat hoor. Ik vind het echt moeilijk.

Wat de financieen betreft, wij hebben het nu nog niet heel breed, maar straks weer wel. En bovendien vind ik dat de wereld materialistisch is omdat mensen die zelf zo maken. Natuurlijk vind ik dat je genoeg geld moet hebben om je kind te kunnen geven wat hij nodig heeft. En ik vind dat je huis mooi en warm moet zijn, zodat je je daar thuis voelt. Het is je veilige plek. Maar voor de rest zou ik niet weten van wat voor materialistische dingen ik gelukkig moet worden. We hebben een leuke auto, fietsen en dat was het. Ik hoef geen drastische dingen. Daar wordt ik toch niet gelukkig van. Dus waar zou ik dan heel veel geld voor nodig hebben?
Dus wij denken hier niet zo materialistisch (gelukkig).

Ja Jamie, moeilijk he? Mijn zoontje wordt trouwens niet verwend hoor. Hij krijgt misschien meer speelgoed dan dat we nog een kindje zouden hebben, maar voor de rest krijgt hij wat hij nodig heeft en daarmee klaar. Ik ben van mezelf erg gediciplineerd en ik heb er geen moeite mee om 'nee' te zeggen, juist helemaal niet.
Er zijn ook momenten dat ik hem bewust even "buiten sluit" door te zeggen dat mama iets aan het doen is en hij even zelf moet spelen. In het begin had ik daar moeite mee, maar ik weet nu dat het juist goed voor hem is, omdat hij moet weten dat sommige dingen alleen voor papa en/of mama zijn en hij ook gewoon alleen moet spelen. Want daar heeft ie best wel moeite mee. Dus dat proberen we heel veel te stimuleren.

Maar wat ik al zeg, ja ik krijg elke avond opnieuw mijn twijfels. Misschien omdat ik dan moe ben en naar bed wil en dan denk: bij een baby word je weer uit je nachtrust gehaald e.d. Want ik zie inderdaad erg op tegen die beginperiode. Die slapeloze nachten. Natuurlijk kun je het geluk hebben dat het een makkelijke baby is, maar inderdaad met nog een kindje erbij wordt het toch allemaal iets lastiger. Mochten we ervoor gaan, dan verwachten we dat het kindje volgend jaar in de zomer of misschien erna geboren wordt. Dan is mijn vriend nog thuis met zomervakantie omdat hij nog op school zit. Dat is erg prettig. Dan is hij het eerste jaar van de baby erg veel thuis. Dan hoef ik ook niet zoveel te doen. En tegen dat hij gaat werken is het kindje alweer ouder. Dus dat zou wel een fijne situatie zijn!

Nou twijfel de twijfel de twijfel. Moeilijk hoor.
Het komt een beetje hierop neer: ik wil wel, maar ik durf niet!

Fijn weekend en tot horens!
Liefs Gerrie.
 
Terug
Bovenaan