Zit er even doorheen...

jeetje Esmee...wat een verhaal...dit is gewoon niet meer van deze tijd!.
Wat een zorg en wat zal je boos zijn.
Goed dat je rechthulp kan inschakelen! Schroom niet om dit te doen! Zij kunnen zoveel voor je betekenen!

Je verloskundige kan misschien ook een verklaring afgeven hoor, dat je ziek bent door de stress, dus ik zal met haar ook een afspraak maken! Zij kan ook veel voor je betekenen en anders je eigen huisarts ook. praat met hun, vertel alles...je buik gaat voor alles
Je zal misschien niet meer komen te werken tot na je zwangerschap, maar dat is gezien de sfeer alleen maar prettig. Daarna ga je rustig op zoek naar een leuke en gezellige baan

Probeer ondanks alles te genieten van je zwangerschap.
Laat die eikels dat niet verpesten. Voel veel aan je buik, ga leuke plannetjes maken, juist nu! die zwangerschap is zo bijzonder, JIJ bent zo bijzonder...je klinkt altijd als een fijn mens, laat je dus niet gek maken. Dat is geen enkele werkgever waard, neus in de lucht, geniet van je wonder en laat eventueel de mensen die daar voor zijn (rechtshulp) de zaak voor je afhandelen.
Nogmaals...ziek zijn en ontslag gaan niet samen...dus laat ze maar brullen, jij hebt de wet en de arbo aan jouw kant hoor

heel veel succes en anders kom je maar een dagje De Rijp doen hoor...

groetjes Pascal
 
Jemig Esmé wat een vervelende situatie. Dit zijn echt opmerkingen voor mensen die niet weten hoe het voelt om een zwangerschap te verliezen, ongeacht hoe lang die zwangerschap geduurd heeft. Helaas zullen er altijd van die mensen zijn, totdat ze zelf bepaalde dingen meemaken en niet meer zo snel zullen oordelen over een ander!!
Ik heb voordat ik Merijn kreeg ook achter elkaar 2 miskramen gehad en weet dus maar al te goed hoe dat voelt. De tijd die je nodig hebt om te verwerken wat er op dat moment gebeurd is, is niet voor een ander om te bepalen (en m.i. zeker niet voor een man!!). De ene vrouw verwerkt het snel en de ander doet er wat langer over. Ik vind niet dat je daar een tijdsduur aan kan (mag) hangen, net zoals je dat niet bij de verwerking van een overlijden mag doen. Na mijn eerste miskraam ben ik na 4 dagen weer gaan werken, maar bij mijn tweede miskraam heb ik er ook 2 weken over gedaan, omdat het vruchtje er nog niet af kwam.

Esmé, probeer jezelf niet gek te laten maken hoor!! Ik snap dat ik makkelijk praten heb, want ik sta niet in jouw schoenen, maar het is het gewoon niet waard hoor. Zoals je zelf al zegt, kost het jou gewoon de mooiste tijd van je leven en vecht er voor dat ze je dat niet afnemen. Ik hoop dat je bij de Arbo-arts gehoor zult krijgen en ik zou eventueel vragen of jouw verloskundige wellicht een soort van verklaring kan geven waaruit blijkt dat je echt niet in staat was om te werken (zonder daarin echt persoonlijke zaken te vermelden). Misschien dat ze daar wat mee kunnen.

Ik wens je vanuit hier erg veel sterkte!!  

Fonske  
 


Voor jou Esmé!
Want zo hoor je echt niet behandeld te worden! Dat heb je niet verdiend. Wat een eikels bij jou op het werk zeg! Ik zou daar ook niet meer terug willen. Ik hoop dat je morgen positief bericht krijgt in jou situatie en dat jij gewoon gelijk krijgt. Ze weten toch wel hoe jij bent op je werk? Maar dat is vaak het probleem ze onthouden alleen de negatieve dingen en niet de positieve dingen. Laat ze maar eens zien wie Esmé is!
Liefs Esther
 
Jeetje zeg, ik zou je weer willen zeggen dat je er wel uit komt. Heus, laat je energie niet naar deze rot situatie gaan. Trek maar een klein rolluikje op. Probeer telkens even een momentje in te lassen voor jezelf, je baby, je gezin. Ga lekker even zitten en denk aan al het moois. Goed diep, naar je buik ademen en vertrouw erop dat het goed komt! Lieverd, ik heb enorm met je te doen. Sterkte.
 
Hee Esmé,

Ik lees dit nu pas want ben de laatste tijd door omstandigheden weinig op het forum, maar ik wil je even veel sterkte wensen met de rotsituatie. Wat een gevoelloze zak hooi heb jij als baas, zeg! Ik zou me zeker ziekmelden, want dit is echt geen goed situatie voor jou om nu met je zwangere buik in te zitten, veel te veel stress. Hopelijk heb je een goede bedrijfsarts die het hier helemaal mee eens is!

Veel sterkte!

Groetjes,
Myrna mv Isis en Nika
 
Pfff, Esmé wat een vervelende situatie, ik heb net met  verbazing deze topic zitten lezen.
Alle superlieve woorden zijn ook al gezegd, echt geweldig!!!
Ik sluit me dan ook graag aan bij de rest en wens je waanzinnig veel sterkte de komende tijd.
Als werknemer sta je dan misschien wel heel sterk, het normaal functioneren wordt je op deze manier wel onmogelijk gemaakt.
Ik word ook zo boos over het feit dat je altijd prima hebt gefunctioneerd maar nu inneens lastig wordt vanwege je miskramen en je zwangerschap, dat is toch te gek voor woorden. Het is heel normaal dat wij moeders meedraaien in de maatschappij maar we moeten niet "lastig" worden want daar weet dan niemand   goed mee om te gaan.
Ik hoop zo voor je dat er snel een passende oplossing voor je komt en je kunt gaan genieten van je zwangerschap, dat is toch al niet zo vanzelfsprekend na twee miskramen en mag dan ook niet van je worden afgepakt.
Heel veel sterkte meid!

Liefs Daniëlle
 
Pfff Esme, wat een K-situatie!
Het klopt dat zwanger zijn geen ziekte is. Maar helaas kun je van je collega's/chef ook akelig ziek worden.
Ik sluit me aan bij wat al eerder is gezegd: zoek steun bij huisarts, bedrijfsarts, verloskundige etc.(misschien ook bij die opperbaas die het wat beter snaptje?) Tegenwoordig zullen ze niet zo snel meer zeggen: blijf maar thuis, je mag niet werken, maar ze kunnen je wel tips geven omdat ze dit soort situaties vast vaker hebben meegemaakt. En als je het nog niet hebt gedaan: win advies in bij de vakbond; je maakt denk ik je positie sterker als je daar nu al aan de bel trekt.

Het is best veel wat je te doen staat, maar bedenk dat je dit doet om zelf sterker van te worden. Denk niet te veel aan die ongevoelige eikels op je werk, dat is zonde van je energie.

Die 14 weken krijg je niet meer terug...maar je hebt nog 26 te gaan! Probeer je daar op te focussen.

Veel succes meid!

Ellen mv Julian
 
Oeps, wat een muts ben ik... heb gerageerd zonder dat ik pagina 2 had gelezen! Ik lees nu dus dat je je inderdaad ziek hebt gemeld en daarna viel mijn mond open van verbazing... alsof er een bepaalde tijd staat dat je verdriet mag hebben om een miskraam! Te gek voor woorden, zeg! Ik heb het zelf gelukkig nooit meegemaakt, maar zelfs ik begrijp dat je over zoiets niet zomaar even heenstapt.

Laat je niet kisten, meid! Hopelijk staat de bedrijfsarts achter je! En heel slim dat je zelf een dossier bij hebt gehouden, kan nooit kwaad lijkt me...

Nogmaals veel sterkte!

Groetjes,
Myrna
 
Je moet ingelogd zijn om te kunnen reageren. Log in | Registreer
Terug
Bovenaan